بررسي نتيجه كلينيكي پوسيدگي دنداني در بين كودكان با اختلالات اوتيسم در شهر اصفهان براساس شاخص pufa/PUFA

مقدمه:اوتيسم يك اختلال مادرزادي عصبي است كه با اختلال در تعاملات اجتماعي، ارتباطي و اختلالات رفتاري مشخص مي‌شود.با توجه به شرايط خاص اين كودكان و عدم توانايي در رعايت بهداشت دهان، بيماران به مراقبان خودشان وابسته اند. هدف از انجام اين مطالعه بررسي نتيجه كلينيكي پوسيدگي‌هاي درمان نشده از طريق شاخص PUFA در كودكان 612 سال مبتلا به اوتيسم بر اساس شاخص (Pulp, Ulcer, Fistula) pufa/PUFA در شهر اصفهان بود. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه‌اي توصيفي، تحليلي و مقطعي بود كه بر اساس معاينه كلينيكي بر روي 90 نفر در مراكز نگهداري كودكان مبتلا به اوتيسم انجام گرفت. معاينه براي هر كودك با كمك آينه، سوند و هدلايت انجام شد. چك ليست PUFA/pufa و شدت اختلال اوتيسم براي هر كودك ثبت شد.داده‌هاي بدست آمده با استفاده از آزمون من ويتني در نرم افزارSPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها:در اين مطالعه اكثر كودكان مبتلا به اوتيسم، از نوع خفيف بيماري برخوردار بوده اند. ميانگين شاخص pufa و PUFA در كودكان مبتلا به اوتيسم به ترتيب  2.46±3.43 و  0.29±0.62 بوده است كه در بين اجزاي مختلف شاخص PUFA/pufa دندان‌هاي با درگيري پالپ (p ) بيشترين ميزان را شامل مي شد. در مطالعه حاضر تفاوتي بين دختران و پسران از نظر شدت اوتيسم مشاهده نشد (0.205 =p). همچنين شدت اختلال اوتيسم بر نمره pufa/PUFA در سيستم دندان‌هاي شيري و دايمي تاثيري نداشت. (P 0/05). نتيجه گيري: در تحقيق حاضر شيوع پوسيدگي دنداني در كودكان مبتلا به اوتيسم نسبتا زياد بود و سلامت دهان در كودكان مبتلا در سيستم دندان‌هاي شيري نسبت به دندان‌هاي دائمي وضعيت نامناسب‌تري داشت.