بررسي آزمايشگاهي ريزنشت باندينگ يونيورسال در فيشورسيلانت دندان‌هاي مولر دائمي

مقدمه: فيشورسيلانت به عنوان يكي از مهمترين رويكرد‌هاي پيشگيري از پوسيدگي در دندانپزشكي، محسوب مي‌گردد. بدين منظور هدف اين مطالعه بررسي آزمايشگاهي اثر كاربرد باندينگ يونيورسال در فيشورسيلانت دندان‌هاي مولر دايمي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي آزمايشگاهي، 30 دندان مولر سالم كشيده شده‌ي انسان در قالب سه گروه تقسيم شدند: گروه اول، ‌فيشورسيلانت و باندينگ توتال و اسيد اچ، گروه دوم، فيشورسيلانت و باندينگ يونيورسال و اسيد اچ، گروه سوم، فيشورسيلانت و باندينگ يونيورسال بدون اسيد اچ. بعد از تهيه برش باكولينگوالي از دندان‌ها ارزيابي ريز نشت به صورت كيفي انجام شد. داده‌ها پس از جمع‌آوري و كنترل در محيط نرم‌افزار SPSS20 به كامپيوتر وارد شد. از آزمون‌هاي آماري Kruskal Wallis و دان تست جهت آناليز آماري داده ها استفاده شد. يافته‌ها: در بررسي ريزنشت از طريق روش نفوذ رنگ، بيشترين ميزان ريزنشت مربوط به گروه باندينگ يونيورسال بدون اچ و كمترين ميزان ريزنشت مربوط به گروه باندينگ توتال اچ بود، كه اين تفاوت بين دو گروه معنادار بود (0.001=P). همچنين تفاوت بين دو گروه باندينگ يونيورسال بدون اچ و باندينگ يونيورسال بعلاوه اچ نيز معنادار بوده است. (0.003=P) نتيجه گيري: با توجه به ميزان ريزنشت در گروه باندينگ يونيورسال سلف اچ، بهتر است جهت حصول ريزنشت كمتر در  فيشورسيلانت از تركيب اچ انتخابي مينا به همراه باندينگ يونيورسال استفاده نمود. ميزان ريزنشت در گروه باندينگ توتال اچ و باندينگ يونيورسال بعلاوه اچ انتخابي مينا كمتر از گروه باندينگ يونيورسال سلف اچ تنها بود.