تأثير اسيداچ هاي مختلف بر استحكام باند برشي باندينگ نسل پنجم به سطح ميناي دندان

مقدمه: روش اساسي تاﻣﻴﻦ ﮔﻴﺮ و استحكام ترميم هاي ﻛﺎﻣﭙﻮزﻳﺖ، اﻳﺠﺎد ﺗﻐﻴﻴﺮات رﻳﺰﺳﺎﺧﺘﺎري در ﺳﺎﺧﺘار ﻣﻴﻨﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺳﻴﺪ در زﻣﺎن ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ. اين مطالعه به منظور مقايسه اثر اسيداچ هاي مختلف بر استحكام باند برشي باندينگ نسل پنجم به سطح ميناي دندان به صورت آزمايشگاهي انجام شد. مواد و روش ها: 80 عدد دندان پره مولار انساني جمع آوري و به 4 گروه 20 تايي بر اساس اسيداچ هاي MorvaEtch، Kimia، UltraEtch و EtchRite تقسيم شدند. پس از اچ نمودن ميناي دندان و استفاده از Single Bond (3M ESPE, USA)، مولد پرشده باكامپوزيت Z250 (3M ESPE,USA) به سطح مقطع 2 ميلي متر مربع بر روي سطح آماده شده دندان قرار داده و كيور شد. سپس نمونه ها در دستگاه ترموسيكل (30 ثانيه دماي 55 درجه، 20 ثانيه دماي 25 درجه و 30 ثانيه دماي 5 درجه) 500 دور قرار گرفتند. ميزان استحكام باند برشي نمونه ها با استفاده از دستگاه اينسترون با سرعت mm/min 5/0 و نيروي 120 نيوتن به وسيله تيغه چاقويي شكل با ضخامت انتهايي 5/0 ميلي متر، اندازه گيري شد. داده هاي بدست آمده توسط آناليز واريانس يك طرفه و آزمون توكي در نرم افزار SPSS24 مورد بررسي آماري قرار گرفتند (P 0/05). يافته ها: نتايج آزمون Oneway ANOVAنشان داد ميان استحكام باند برشي گروه هاي مورد بررسي اختلاف معني داري وجود داشت (P 0/05) . آزمون تعقيبي توكي نشان داد اسيداچ Morva_Etch بيشترين استحكام باند را نسبت به ساير گروه ها داشت و ساير اسيداچ ها تفاوت معني داري با يكديگر نداشتند. نتيجه گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه، اسيداچ ايراني MorvaEtch بيشترين استحكام باند برشي به مينا را نسبت به ساير گروه ها داشت و سه اسيداچ Kimia، UltraEtch وEtchRite نيز استحكام برشي كافي جهت حفظ باند ايجاد ميكنند.