دستورگرايي بين‌المللي: ابزارهاي شناخت

حقوق بين‌الملل مانند نظام‌هاي حقوقي داخلي ممكن است قانون اساسي مدوني نداشته باشد، اما مي‌تواند از رويكرد دستورگرايانه در خوانش و تفسير قواعد خويش بهره‌مند شود. مقالۀ حاضر در تلاش براي پاسخ به اين پرسش كه چگونه مي‌توان اين رويكرد، ارزش‌هاي نهفته در آن و پيامدهاي حقوقي‌اش را شناخت، ابزارهاي گوناگوني را معرفي مي‌كند و نشان مي‌دهد ضمن آنكه حقوق طبيعي، نقش مهمي در استحكام رويكرد دستوري دارد، محاكم قضايي بين‌المللي نيز مي‌توانند از رهيافت‌هاي شهودگرايانۀ عقلاني در چارچوب نظم حقوقي، براي شناخت هنجارهاي اساسي بهره ببرند. مقالۀ حاضر با روش تحقيق توصيفي نشان مي‌دهد كه ممكن است بتوان از بازخواني هنجارهاي قراردادي و عرفي، ارزش‌ها و قواعد اساسي را بازشناسي كرد كه قرائت و فهم كلي از نظام حقوقي را تحت تأثير قرار مي‌دهند.