تقسيم منافع اكتشافات فضايي و تأثير آن بر كشورهاي در حال توسعه

بشريت سهم مشتركي در اكتشافات فضايي دارد؛ اسناد بنيادين حقوق فضا از اين ادعا حمايت مي‌كنند. با اينكه فناوري فضايي پيشرفت زيادي داشته، اما حقوق فضا در اين زمينه با ابهاماتي همراه است و هزينۀ بالا و سود بالقوۀ اكتشافات فضايي اين پرسش را مطرح مي‌كند كه آيا كشورهاي توانمند فضايي، نتيجۀ اكتشافاتشان را با ساير كشورها تقسيم مي‌كنند؟ نكتۀ مهم اين است كه كشورهاي در حال توسعه، متعهدند كه منفعت ناشي از اكتشافات فضايي را به توسعۀ اقتصاد اختصاص دهند، درحالي‌كه كشورهاي صنعتي ميزان تعهدشان براي توسعۀ اقتصادي در مقايسه با كشورهاي در حال توسعه كمتر است. بنابراين، اين كشورها نسبت به برنامه‌هاي فضايي خود كنترل بيشتري دارند و برنامه‌هايشان از ارزش اقتصادي بيشتري برخوردار است. اين مقاله استدلال مي‌كند كه كشورهاي قدرتمند فضايي دربارۀ تقسيم منافع حاصل از اكتشافات فضايي، تعهدات قانوني مشخصي دارند كه در برخي ابعاد ابهام دارد و كشورهاي در حال توسعه براي رشد خود، به تقسيم عادلانۀ اين منافع بسيار نيازمندند. نظام تقسيم منافع تنها در صورتي موفق مي‌شود كه به منافع كشورهاي فضايي –اعم از توانا و ناتوان كمك كند.