بررسي لرزه خيزي مكران در جنوب شرق ايران قبل و پس از زمين لرزه 2011 دالبندين پاكستان با بزرگي 7.2

در سالهاي 2011 تا 2013 چند زمين‌لرزه بزرگ در ايالت لرزه‌زمين‌ساختي مكران (ايران و پاكستان) اتفاق افتاد. فاصله زماني كم رويداد اين زمين‌لرزه‌ها در يك زون زمين‌ساختي مي‌تواند بيانگر درهم‌كنش آنها باشد. در اين مقاله، درهم كنش زمين‌لرزه 2011 دالبندين پاكستان و زمين‌لرزه‌هاي 2013 سراوان و گوهران در مكران در جنوب شرق ايران، با محاسبه تغيير تنش كولمب مطالعه شد. نقشه‌ها و نيم‌رخ‌هاي تغيير تنش نشان مي‌دهند كه زمين‌لرزه‌هاي سراوان و گوهران در محدوده‌هاي افزايش تنش روي داده‌اند كه حاكي از تاثير مثبت زمين‌لرزه دالبندين بر تحريك حوادث مذكور مي‌باشد. جهت كمي نمودن ميزان تغييرات سطح لرزه‌خيزي، پارامترهاي آماري شامل bvalue، نرخ لرزه‌خيزي و تغييرات زماني انحراف استاندارد موضعي (lsd) گراديان پارامترهاي لرزه‌اي در يك دوره 10 ساله (5 سال قبل و بعد از زمين‌لرزه دالبندين) محاسبه شد. نتايج نشان دادند كه نرخ لرزه‌خيزي ايالت لرزه‌زمين‌ساختي مكران بعد از اين حادثه بطور قابل توجهي افزايش يافته است. نمودار تغييرات زماني پارامتر lsd نيز در زمان رويداد زمين‌لرزه دالبندين كاهش نشان مي‌دهد كه بيان‌گر افزايش نرخ لرزه‌خيزي در منطقه است. بيشترين ميزان كاهش پارامتر lsd (افزايش سطح لرزه‌خيزي) دو سال پس از زمين‌لرزه دالبندين اتفاق افتاده است. در مجموع نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد كه زمين لرزه دالبندين شروع يك دوره فعال لرزه‌خيزي در زون فرورانش مكران است كه اوج فعاليت دوره فعال با تاخير دو ساله در سال 2013 و رويداد زمين‌لرزه‌هاي بزرگ اتفاق افتاده است.