برآورد ميزان تغذيه سالانه قنات‌هاي دشت گناباد به وسيله روش‌هاي ايزوتوپي

دشت گناباد در منطقه خشك و نيمه خشك قرار دارد. مهمترين روش استفاده از آب‌هاي زيرزميني در اين منطقه قنات است. در دشت گناباد سالانه حدود 19.5 ميليون مترمكعب آب زيرزميني از طريق 26 رشته قنات با دبي هاي متغير حدود 10 تا 120 ليتر در ثانيه تخليه مي‌گردد. در اين تحقيق از 6 رشته قنات مهم دشت نمونه‌برداري شده و در آنها آناليزهاي ايزوتوپي با هدف تعيين ميزان تغذيه سالانه قنات‌ها انجام شده است. نتايج ايزوتوپ‌هاي پايدار اكسيژن 18 و دوتريم نشان مي‌دهد تغذيه قنات‌ها از طريق نفوذ آب بارش درون درز و شكاف‌هاي سازندهاي آهكي و ماسه‌سنگي جنوب حوضه و همچنين نفوذ آب‌هاي سطحي حاصل از بارش در مخروط‌هاي آبرفتي دانه درشت حاشيه ارتفاعات حوضه اتفاق مي‌افتد. خط شيب ايزوتوپي منطقه نشان مي‌دهد تغذيه قنات‌ها از محدوده‌اي در ارتفاعات بين 2000 تا 2700 متر حوضه منشأ مي‌گيرد. ميزان آبدهي و تركيب ايزوتوپي قنات‌ها در فصل تر و خشك و تركيب ايزوتوپي بارش‌ سالانه نشان مي‌دهد حدود 28 تا 39 درصد آبدهي قنات‌ها مربوط به بارش‌هاي همان سال مي‌باشد.