تحليل اسطوره‌كاوي عشق در فرهنگ‌ گيلان (مطالعه موردي: روايت رعنا)

عشق، بيانگر‌ عميق‌ترين نوع ‌ارتباط ‌بين ‌انسان‌هاست و همواره مي‌تواند صورت‌هاي ‌متفاوتي به ‌خود بگيرد. بر اين اساس، تمامي ‌انسان‌ها در ‌رابطه عاشقانه از يك الگوي ‌واحد ‌عاطفي ‌پيروي ‌نمي‌كنند؛ گاه ممكن است دست به ‌خشونت و يا مجازات ‌ديگري بزنند. اسطورۀ رعنا در منطقۀ گيلان، پيدايش‌ گونه‌اي عشق و دلدادگي و سرنوشت نافرجام در نظام‌ ارباب‌رعيتي حاكم بر جامعه‌ است. پژوهش حاضر با روش توصيفي ـ تحليل محتوا، و با رويكرد اسطوره‌كاوي و بررسي روايت، درصدد توضيح عناصر تأثيرگذار بازنگري اسطوره عاشقانه رعنا است؛ همچنين هدف از اين پژوهش، بررسي ابعاد گوناگون روايت اسطوره‌اي و شرايط ‌گفتماني، پيرامتني و فرامتني آن است. براي ‌شناخت ‌بهتر ‌رمزگان‌هاي ‌موجود در روايت‌، اسطوره‌كاوي مي‌كوشد با تأكيد بر روان‌كاوي و جامعه‌كاوي علاوه‌ بر مطالعه‌ متن‌، به ‌مطالعۀ ‌فرهنگ و گفتمان‌هاي حاكم بر اثر نيز ‌بپردازد. نتايج پژوهش بيان مي‌كند كه، روابط انساني، به‌ويژه عاطفي مي‌تواند بيانگر وضعيت تكاملي يك جامعه باشد و اگر جامعه‌اي بخواهد هويت زيبايي‌شناسي بومي خود را حراست نمايد، راهي جز شناخت گذشتۀ خويش و توجه به اسطوره‌هاي بومي خود ندارد؛ زيرا، اسطوره‌ها الگوهاي رفتاري و كرداري افراد جامعه تلقي مي‌شوند و در بيشتر موارد، تأثيرگذاري آن‌ها به صورت ناخودآگاه انجام مي‌‌گيرد.