بررسي تأثير رهبري تحول‌گرا بر رفتار نوآورانه با تأكيد بر نقش ‏ميانجي رفتار پيشاهنگي ‏

هدف:هدف اين پژوهش، بررسي تاثير رهبري تحول‌گرا بر رفتارنوآورانه كاركنان با نقش ميانجي رفتار پيشاهنگي بود. روش: پژوهش حاضر رويكرد كمي دارد، از لحاظ هدف كاربردي و از لحاظ روش گردآوري اطلاعات تحقيق، روش توصيفي - پيمايشي از نوع همبستگي مي باشد. جامعه ي آماري تحقيق، اعضاي سمن هاي زيست محيطي استان مازندران بودند. براي تعيين نمونه از روش نمونه‌گيري دومرحله اي استفاده شد. ابتدا از ميان 20سمن فعال زيست محيطي استان مازندران، 19 سمن بصورت تصادفي انتخاب؛ سپس داده ها از نمونه 301 نفري اعضاي اين سمن ها كه بر اساس فرمول كوكران برآورد گرديد، جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده ها با نرم افزار SPSS22و PLS3و Excel انجام شد. يافته‌ها:رهبري تحول‌گرا بر رفتارنوآورانه با ضريب معناداري 2.103 و ضريب تاثير 0.114 تاثير مثبت و معناداري دارد. رهبري تحول گرا بر رفتار پيشاهنگي با ضريب معناداري5.807 و ضريب تاثير 0.376 تاثير مثبت و معناداري دارد. رفتار پيشاهنگي بر رفتار نوآورانه با ضريب معناداري 13.236و ضريب تاثير 0.695 تاثير مثبت و معناداري دارد.‌اين تحقيق به تاييد ميانجيگري رفتار پيشاهنگي در اين رابطه دست يافت. نتيجه‌گيري: بين رهبر ي تحول‌گرا، رفتار نوآورانه و رفتار پيشاهنگي ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد. به مديران پيشنهاد ميشود، با ارائه سبك رهبري تحول‌گرا، شرايط مطلوبي براي افزايش رفتار پيشاهنگي ايجاد و انگيزه كاركنان به بروز رفتار نوآورانه را افزايش دهند.