بررسي تأثير آموزش از طريق لگو بر ميزان خلاقيت كودكان پيش دبستاني

هدف: هدف اين پژوهش بررسي اثر بخشي لگوي آموزشي بر افزايش خلاقيت كودكان پيش دبستاني بود. روش: جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه كودكان 5 تا 6 ساله بود كه در سال تحصيلي 99-98 در يكي از مراكز پيش دبستاني استان اصفهان حضور داشتند. اين پژوهش به لحاظ هدف، كاربردي و به لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات، از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمون پس آزمون  با گروه گواه است. حجم نمونه در اين پژوهش 30 نفر بود(15 نفر گروه آزمايش  15 نفر گروه گواه). روش نمونه‌گيري در اين پژوهش روش داوطلبانه بوده است و جايگذاري در دو گروه آزمايش و گواه به‌صورت تصادفي انجام شده است. براي سنجش خلاقيت در پيش آزمون – پس آزمون از آزمون تصويري تورنس كه كوتاه شده و استاندارد شده آن توسط عابدي (1372) ساخته شد است، استفاده شد. اين تست تصويري داراي چهار مؤلفه (ابتكار، بسط، سيالي و انعطاف‌پذيري ) بود كه ضريب پايايي هركدام از مؤلفه‌ها به‌ترتيب 0.89، 0.91، 0.82، 0.78 و پايايي كل آزمون 0.84 به‌دست آمد. پايايي كل آزمون 0.84 بوده است. دوره آموزش لگو طي شش جلسه يك ساعته اجرا شد. براي آزمون فرضيات از تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه آموزش از طريق لگو بر خلاقيت كودكان كه شامل مؤلفه‌هاي ابتكار، بسط تفكر، سيالي تفكر و انعطاف‌پذيري تفكر است، تأثير مثبت و معنادار دارد. نتيجه‌گيري: مي‌توان با آموزش از طريق بازي، خلاقيت كودكان را پرورش داد.