عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي گروهدرماني هاي مبتني بر ذهن آگاهي و مصاحبه انگيزشي بر خودكارآمدي درد و تحمل پريشاني بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس
پديد آورندگان :
فرهزاد بروجني ، شهلا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - گروه روانشناسي , احمدي ، رضا دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - گروه روانشناسي , غضنفري ، احمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - گروه روانشناسي , شريفي ، طيبه دانشگاه آزاد اسلامي واحد شهركرد - گروه روانشناسي
كليدواژه :
بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس , تحمل پريشاني , خودكارآمدي درد , گروهدرماني ذهن آگاهي , گروهدرماني مصاحبه انگيزشي.
چكيده فارسي :
زمينه: كيفيت زندگي افراد مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس تحت تأثير بيماري آنها قرار مي گيرد زيرا با مشكلات عصبي بي شماري همراه است، حالي كه در بررسي اثربخشي آموزش اين نوع از برنامه ها برخودكارآمدي درد و تحمل پريشاني بيماران مبتلا به مولتيپلاسكلروز شكاف تحقيقاتي وجود دارد. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي مقايسه اثربخشي گروهدرماني مبتني بر ذهن آگاهي و گروهدرماني مصاحبه انگيزشي بر خودكارآمدي درد و تحمل پريشاني بيماران مبتلا به مولتيپلاسكلروزيس انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمايشي با طرح پيشآزمون - پسآزمون پيگيري با گروه گواه بود. جامعه پژوهش شامل كليه بيماران مبتلا به مولتيپلاسكلروزيس شهرستان بروجن بود كه به مركز شهيد وفايي تا سال 1398 مراجعه كرده بودند. از بين 138 نفر بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس، 36 بيمار با روش نمونهگيري در دسترس انتخاب و با گمارش تصادفي در گروه هاي آزمايش و گواه قرار گرفتند. مداخله گروه درماني مبتني بر ذهن آگاهي (كابات زين و همكاران، 1992) در 12 جلسه 90 دقيقهاي وگروه درماني مصاحبه انگيزشي (ديويد روزن گرين، 2005) در 12 جلسه 90 دقيقهاي در گروه آزمايش اجرا شد. ابزارهاي پژوهش، شامل پرسشنامه هاي خودكارآمدي درد (نيكولاس، 2007) و تحمل پريشاني (سيمونز و گهر، 2005) بود. تحليل دادهها با روش تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر با استفاده از نرمافزار SPSS22 انجام شد. يافته ها: نتايج نشان داد، گروهدرماني ذهن آگاهي و مصاحبه انگيزشي بر افزايش خودكارآمدي درد (0/002 =p) تأثير معناداري داشت، همچنين، گروه درماني ذهن آگاهي و مصاحبه انگيزشي نيز بر افزايش تحمل پريشاني (0/001 =p) تأثير معناداري داشت، اما بين اثربخشي گروهدرماني ذهن آگاهي و مصاحبه انگيزشي بر خودكارآمدي درد و تحمل پريشاني بيماران مبتلا به مولتيپلاسكلروزيس تفاوت معناداري وجود نداشت. پژوهش حاضر نشان داد گروهدرماني ذهن آگاهي و مصاحبه انگيزشي، ميزان خودكارآمدي درد و تحمل پريشاني بيماران مبتلا به مولتيپلاسكلروزيس را بهبود مي بخشد. بر اين اساس، بيماران در فرآيند گروهدرماني ذهن آگاهي و مصاحبه انگيزشي، ياد مي گيرند به فرآيند ذهني از طريق آموزش راهبردهاي رفتاري، شناختي و فراشناختي آگاهي يابند، و در اين مسير، ميزان تحمل پريشاني و خودكارآمدي درد را بهبود مي دهند. نتيجه گيري: اثربخشي گروه درماني ذهن lrm;آگاهي و مصاحبه انگيزشي بر خودكارآمدي درد، تابآوري، تحمل پريشاني و اجتناب تجربهاي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس مؤثر است.
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي
عنوان نشريه :
علوم روانشناختي