مطالعه نقش مديريت شهري نوين در كاهش آسيب‌هاي اجتماعي زنان سرپرست خانوار با تاكيد بر شهر كرج

حكمراني و مديريت شهري نوين بيش از آن كه بر مولفه هاي كالبدي و اقتصادي تاكيد كند بر مولفه هاي اجتماعي و فرهنگي و زيست محيطي تاكيد دارد. آسيب هاي اجتماعي يكي از چالش هاي اساسي كلان شهرهاي امروز است كه نيازمند تلاش مديريت شهري به صورت ويژه در اين حوزه است. هدف اصلي مقاله بررسي نقش مديريت شهري نوين (مبتني بر دو مولفه ارتقا كيفت زندگي و برقراري عدالت شهري) در حوزه كاهش آسيب هاي اجتماعي در بين  زنان سرپرست خانوار نيازمند به عنوان يك آسيب اجتماعي است. روش مطالعه تركيبي از نوع كمي و كيفي بوده است. براساس يافته هاي تحقيق، زنان سرپرست خانوار براساس مشكلاتي كه در حوزه خانه و خانواده دارند به 5 دسته تقسيم شدند: 1) نيازمندان معيشتي، 2) آينده پريشان، 3) بي مسكنان و بي كاران، 4) بيماران جسمي و رواني، و  5) در دام افتادگان در خانه. همچنين براساس مشكلات حوزه عمومي و اجتماعي و مناسبات اجتماعي زنان به 5 گروه تقسيم شدند: 1) فاقدان احساس امنيت، 2) تحقيرشدگان، 3) بي اعتمادي ها، 4) آزار ديدگان جنسي، 5) ترحم ديدگان. براساس اين تقسيم بندي  مهمترين حوزه هاي مداخلاتي مديريت شهري و شهرداري كرج تغيير در بينش و برداشت از زن سرپرست خانوار بودن در سطوح اداري و در حوزه عمومي، تلاش براي توانمندسازي مهارتي، معيشتي و شغلي، خدمات حوزه سلامت و گذاران و اوقات و .. است.