نقد و بررسي احتساب سابقه خدمت وظيفه به‌عنوان سوابق بيمه‌پردازي در پرتو آراي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري

مطابق قانون خدمت وظيفه عمومي مصوب 1363 هر فرد ذكور ايراني در ماهي كه طي آن، به سن هجده سال تمام مي‌رسد، مشمول مقررات خدمت وظيفه عمومي قرار مي‌گيرد. با عنايت به اينكه پس از سپري شدن مدت خدمت وظيفه، افراد در بخش خصوصي يا دولتي مشغول به ‌كار مي‌شوند، از مسائل مهم در خصوص خدمت وظيفه، امكان و نحوه محاسبه خدمت دوساله سربازي جزء سنوات خدمت و بيمه‌پردازي است كه با توجه به نوع اشتغال افراد، بعد از انجام خدمت وظيفه، به‌منظور احتساب سابقه خدمت وظيفه در سوابق بيمه‌پردازي ضوابط قانوني متفاوتي حاكم است. با توجه به صلاحيت ديوان عدالت اداري در رسيدگي به دعاوي استخدامي كاركنان دولت و شكايات مشمولان قانون تأمين اجتماعي، مطابق ماده 10 قانون تشكيلات و آيين دادرسي ديوان عدالت اداري، مطالعه و بررسي رويه قضايي ديوان عدالت اداري در خصوص كيفيت و ضوابط احتساب سابقه ايام خدمت وظيفه به‌عنوان سنوات خدمت و سوابق بيمه‌‌پردازي ضروري به‌نظر مي‌رسد. مطابق رويه قضايي ديوان عدالت اداري، احتساب سابقه خدمت به‌عنوان سنوات خدمت و بيمه‌پردازي به تفكيك كاركنان نيروهاي مسلح، بيمه‌پردازان صندوق بازنشستگي كشوري و مشمولان قانون تأمين اجتماعي قابل مطالعه است كه در اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي تحليلي، كيفيت احتساب سابقه خدمت وظيفه در سوابق بيمه‌پردازي با نقد و تحليل آراي هيأت عمومي ديوان عدالت اداري و قوانين و مقررات مربوط، بررسي شده است.