پهپادهاي مسلح؛ چالشي نوين براي امنيت بين‌المللي و منطقه‌اي

گسترش به‌كارگيري پهپادهاي مسلح توسط بازيگران دولتي و غيردولتي چه پيامدهايي بر امنيت بين‌المللي دارد؟ اين سؤالي است كه به‌تازگي ذهن بسياري از پژوهشگران روابط بين‌الملل را متوجه خود كرده ‌است. قابليت‌هاي منحصر‌به‌فرد پهپادها، مانند از بين‌بردن ريسك تلفات نيروي انساني، امكان هدايت از فواصل دور، امكان انكار عمليات، فناوري ساده و جاسوسي، درحال معرفي اين جنگ‌افزارها، به‌عنوان گزينه اصلي دولت‌ها براي «اعمال قدرت» در خارج از مرزهاي خود است. پهپادها حداقل از دو طريق بر امنيت بين‌الملل تأثير مستقيم مي‌گذارند: ظهور تهديدهاي نوين بين‌المللي و تأثير بر ظرفيت كنش‌گريِ كنش‌گران دولتي/ غيردولتي. در اين پژوهش تأثير پهپادها بر امنيت بين‌الملل در اين دو سطح، تحليل و بررسي مي‌شود. همچنين باتوجه‌به نقش‌آفريني پهپادهاي مسلح در محيط امنيتي غرب‌آسيا، در اين مقاله پيشنهادهاي راهبردي ناظر به جنگ‌افزارهاي بدون سرنشين براي دكترين دفاعي جمهوري اسلامي ايران ارائه شده ‌‌است. نتايج پژوهش نشان‌ مي‌دهد ظهور و به‌كارگيري پهپادها بايد ذيل حركت نوآوري نظامي به سمت سامانه‌هاي خودكار و رباتيك فهم شود و ازاين‌حيث، نقش پهپادها در آينده منازعات بيش‌ازپيش برجسته‌تر خواهد شد.