بررسي واكنش هاي بيوشيميايي و فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيداني گياه كينوا تحت تنش كم‌آبياري و تيمارهاي كودي در خاك شور

اين آزمايش به‌صورت اسپليت فاكتوريل در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در سال زراعي 1397-1398 در مزرعه‌اي شور (هدايت الكتريكي 5.2 دسي‌زيمنس‌ بر متر)، واقع در منطقه دستگرد اصفهان انجام شد. چهار سطح آبياري (100، 75، 50 و 25 درصد ظرفيت مزرعه) به‌عنوان عامل اصلي و چهار سطح كود زيستي (شاهد، نيتروكسين، بيوفسفر و تلفيق نيتروكسين و بيوفسفر) و دو سطح كود شيميايي (عدم كاربرد و كاربرد تلفيقي كودهاي شيميايي نيتروژن و فسفر) به‌عنوان عوامل فرعي مورد مطالعه قرار گرفتند. تنش شديد خشكي 25 درصد ظرفيت مزرعه فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيدان كاتالاز، پراكسيداز و سوپر اكسيد ديسموتاز، ميزان پرولين و ميزان مالون‌دي‌آلدئيد در كينوا را به‌ترتيب حدود 46، 52، 142، 42 و 39 درصد نسبت به شرايط بدون تنش آبياري 100 درصد ظرفيت مزرعه  افزايش داد و در نتيجه موجب كاهش‌ معني‌دار عملكرد دانه و عملكرد بيولوژيك (به‌ترتيب حدود 76 و 49 درصد) در اين گياه گرديد. با اين وجود در تمامي سطوح تنش خشكي، تيمار تلفيق نيتروكسين و بيوفسفر در شرايط كاربرد هم‌زمان كودهاي شيميايي نيتروژن و فسفر بيش‌ترين تأثير را بر تعديل اثرات تنش خشكي، كاهش معني دار فعاليت آنزيم‌هاي آنتي اكسيدان و در نتيجه افزايش عملكرد در مقايسه با ساير تيمارهاي كودي در همان سطح خشكي داشت. نتايج در مجموع نشان داد كه گياه كينوا با وجود شوري خاك محل آزمايش، توانست حتي در شرايط تنش شديد خشكي، دوره رشد خود را كامل كند و بذر توليد نمايد.