بررسي تأثير نحوه سرد كردن مخازن پلي اتيلني توليدي بروش قالبگيري دوراني بر خواص مكانيكي و حرارتي نهايي

موضوع تحقيق: استفاده از مخازن پلي اتليني چند لايه از جمله اقداماتي است كه در سال هاي اخير براي مقابله با مشكل خشكسالي و كمبود منابع آبي به ميزان بسيار زيادي مورد توجه قرار گرفته است. شرايط توليد صحيح تا حدود زيادي باعث استحكام بالاي اين مخازن و كاربري بيشتر آنها خواهد شد. روش تحقيق: در اين پژوهش به بررسي تأثير فرايند سرد كردن بر خواص نهايي نمونه هاي مخازن پلي اتيلني تهيه شده به روش قالبگيري دوراني پرداخته شده است. سه روش متفاوت سرد كردن با آب، سرد كردن با هوا و سرد كردن ساكن انتخاب شد و خواص مكانيكي و حرارتي آنها بررسي شد. نتايج اصلي: نتايج آزمون كشش نشان مي دهد هرچه مخزن با سرعت بالاتري سرد شود، ميزان كشيدگي در نقطه پارگي بالاتري خواهد داشت. همچنين اين آزمون نشان داد كه روش سردكردن با هوا ميزان كشيدگي در نقطه پارگي پايين تري نسبت به دو روش ديگر دارد. در بخش نتايج خواص حرارتي مشخص شد كه سرعت بالاتر سرد كردن باعث ايجاد بلورهاي ضخيمتر در قطعه مي گردد كه انرژي بالاتري براي غلبه بر اين بلورهاي ضخيم مورد نياز است. با توجه به نتايج خواص حرارتي و با استفاده از آزمون دماي نرم شدگي مشخص گرديد كه هرچه سرعت سرد كردن بالاتر باشد، دماي نرم شدگي بالاتري خواهيم داشت كه كاربري مخزن در شرايط دمايي بالا را بهتر خواهد كرد. همچنين آزمون هاي نرخ جريان مذاب و دانسيته به منظور تأييد نتايج خواص مكانيكي و حرارتي انجام شدند. آزمون ضربه چارپي در دماي محيط براي تأييد رفتار مكانيكي حاصل از ساختار بلوري انجام شد. نتايج حاكي از آن است كه بهترين روش براي سرد كردن، روش سرد كردن بوسيله آب است.