شاخصه‌هاي حسابداري سرمايه انساني مبتني بر رويكرد ارزش‌گذاري غيرپولي(مورد مطالعه: بانك ملي ايران)

در عصر حاضر نگاه جامعه و به‌ويژه متخصصان اداره سازمان ها به كاركنان خود نسبت به دهه هاي گذشته تغيير چشمگيري داشته است. نيروي انساني در سازمان ها عامل كليدي تحقق اهداف سازماني است و براي دستيابي به اين هدف چاره‌اي جز به حساب آوردن سرمايه انساني نمي‌باشد. حسابداري سرمايه انساني كه داراي دو رويكرد هزينه‌يابي و ارزش‌گذاري است ابزاري براي اين منظور مي‌باشد. به‌دليل فقدان شاخصه‌هاي ارزش آفرين سرمايه‌هاي انساني در صنعت بانكداري، اين مقاله در صدد آن است تا با كمك رويكرد ارزش‌گذاري به شناسايي شاخصه هاي ارزش آفرين سرمايه‌هاي انساني بانك ملي ايران مبتني بر معيارهاي غير پولي بپردازد و سپس آنها را اولويت بندي كند.براي اين منظور نظرات متخصصان و خبرگان منابع انساني بانك ملي اخذ و با روش دلفي فازي تحليل گرديد.در اين راستا از ميان 218 شاخصه، 105 شاخصه در قالب 17 بعد اصلي جزو شاخصه‌هاي ضروري در ارزش‌گذاري سرمايه‌هاي انساني بانك شناسايي گرديد. يافته‌هاي تحقيق بيانگر اين است كه براي كاركنان بانك، مشتريان را سرمايه واقعي بانك دانستن، تمايل به بقاي سازمان، امانت‌داري دركار و پرهيز از خيانت به ترتيب مهم‌ترين شاخصه هاي ارزش‌گذاري سرمايه انساني است. همچنين آشنايي به زبان خارجي، گردش شغلي و امتيازات ارزيابي عملكرد از كم اهميت‌ترين شاخصه هاي مزبور مي باشد. ضروري است مديريت بانك براي توسعه و بهبود عملكرد كاركنان به تقويت شاخصه هاي موجود اقدام و آنها را ملاكي براي ارتقاء سرمايه‌هاي انساني خود در نظر گيرد.