بررسي و مقايسه مؤلفه‌هاي زباني كودكان 7 تا 12 سالۀ فلج مغزي با كودكان سالم با تمركز برنقشه‌هاي توپوگرافيك الكتروآنسفالوگرافي كمّي

فلج مغزي يك اختلال حركتي و وضعيتي است كه در نتيجۀ يك ضايعه مغزي غير پيش‌رونده ايجاد مي‌شود و علائم آن به‌شكل آسيب‌هاي رشدي نمايان مي‌شود. هدف پژوهش حاضر ارزيابي الگوهاي الكتروفيزيولوژيك برآمده از نوار مغزي كمّي حين انجام تكليف زباني و گفتاري و تحليل مقايسه‌اي مؤلفه‌هاي كاركرد زباني و الگوهاي فضايي مشترك استخراج‌شده بين كودكان فلج مغزي و سالم است.  در اين پژوهش، 17 كودك فلج مغزي و 40 كودك سالم با دامنۀ سني 7 تا 12 سال بررسي شدند. به‌منظور ارزيابي خصوصيات زباني اين كودكان از جمله ويژگي‌هاي آوايي‌ ـ واجي، نحوي و معناشناسي از آزمون رشد زبان بهره گرفته شد و نيز براي بررسي الگوهاي الكتروفيزيولوژيك از نظر دامنه و فركانس امواج و همچنين ميزان هم‌آوايي امواج در نواحي مختلف از نوار مغزي كمّي شانزده‌كاناله استفاده شد. علاوه‌بر اين، ارزيابي و خروجي كيفي آزمون رشد زبان براي مشخص‌كردن حوزه‌هاي نيازمند به بهبود در دو گروه سالم و فلج مغزي به‌صورت غالب، گزارش شد. نتايج اين پژوهش نشان داد كودكان فلج مغزي در زير مقياس‌هاي آزمون رشد زبان در مقايسه با كودكان سالم مشكل درخورتوجهي داشتند. همچنين، مشاهده شد كودكان فلج مغزي در خرده‌آزمون تكميل دستوري، پايين‌ترين نمره را كسب كردند. نقشۀ مغزي بر پايۀ الكتروآنسفالوگرافي كمّي نشان داد تفاوت قدرت ارتعاش امواج مختلف و ميزان هم‌آوايي امواج در باندهاي فركانسي مختلف در حوزۀ نيازمند به بهبود، بين دو گروه از نظر آماري معنادار است.