مفهوم‌سنجي روايي و زبان‌شناختي «النبأ العظيم» در سوره نبأ

فهم تعابير و اسامي مبهم قرآن از عصر نزول تاكنون محل توجه عالمان تفسير و علوم قرآني بوده ‌است. تعبير «النبأ العظيم» در سوره نبأ يكي از مصاديق مبهم قرآني است كه در تراث مكتوب اسلامي به استناد منابع روايي، قرآني، اقوال صحابه و تابعان در علوم گوناگون اسلامي محل توجه دانشمندان قرار گرفته ‌است. در علم كلام و تفسير، به‌ترتيب، از آن‌ سو كه با ولايت و پيامدهايش پيوند دارد و تعيين مصداق و بلكه مصداق اكمل آن به حل تنافي و جمع اقوال و نظريات مي‌انجامد دامنه بحث گسترده ‌است. علي j به عنوان مصداق اكمل تعبير مذكور، فرضيه‌اي است كه علاوه بر بررسي سندي و محتوايي روايات و پاسخ برخي اشكالات، براي اثباتش از روش تفسير قرآن به قرآن و وجود رابطه زبان‌شناختي ميان مفهوم و مصداق «نبأ عظيم» استفاده شده ‌است. در بدو امر با الهام‌گرفتن از روايات، احتمالي قابل دفاع مبني بر اكمليت حضرت علي j برداشت كرده‌ايم، و سپس با مشخص‌كردن ملاك‌ها از سياق سوره نبأ و يافتن مصاديق مؤيد به تاريخ و تطبيق آنان، به بارزترين مصداق آن دست يافته‌ايم.