پاسخ فيزيولوژيك اسطوخودوس به كاربرد پساب خام و تصفيه شده در دو روش آبياري سطحي و زيرسطحي با لوله‌هاي تراوا

بحران آب يكي از مسائل اساسي مناطق خشك و نيمه خشك مانند ايران است. اين وضعيت در سال‌هاي اخير به‌دليل وقوع پديدۀ خشكسالي حادتر شده است. بنابراين دو راهكار براي مقابله با اين چالش استفاده از آب‌هاي نامتعارف و مديريت خاص آبياري مي‌تواند به‌عنوان يك استراتژي در مناطق خشك و بي آب منظور گردد. يكي از منابع آب‌هاي نامتعارف، فاضلاب شهري است كه علاوه‌بر تأمين آب مي‌تواند نياز غذايي گياه را نيز تأمين نمايد. اين پژوهش به‌منظور بررسي تأثير فاضلاب خام و تصفيه‌شده بر برخي خصوصيات گياه داروئيصنعتي اسطوخودوس (Lavandula angustifolia L.) با روش آبياري سطحي و زيرسطحي، به‌صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرح بلوك كامل تصادفي با سه تكرار، در مزرعه تحقيقاتي واقع در شهر تفت استان يزد اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل نوع آب آبياري (آب چاه، فاضلاب خام و فاضلاب تصفيه‌شده) و روش آبياري (زيرسطحي با استفاده از لوله‌هاي تراوا و سطحي) بود. نتايج نشان داد كه اثر برهم‌كنش نوع آب آبياري و روش آبياري بر صفت شاخص SPAD در سطح احتمال پنج درصد و بر صفت نشت يوني در سطح احتمال يك درصد معني‌دار شد. بر اساس نتايج بيش‌ترين شاخص SPAD و راندمان كاربرد آب در گياه اسطوخودوس با كاربرد فاضلاب خام به روش زيرسطحي حاصل شد. با توجه به مشكلات زيست محيطي و بيماري هاي احتمالي ناشي از استفاده از فاضلاب خام، همچنين با توجه به نتايج به‌دست آمده در اين پژوهش، استفاده از فاضلاب شهري به روش زيرسطحي جهت آبياري گياهان فضاي سبز توصيه مي­شود.