ارائه يك مدل غير خطي براي حداكثرسازي سود نيروگاه هاي برقابي در بلندمدت

مسأله حداكثرسازي سود نيروگاه هاي برقابي در حقيقت شامل برنامه ريزي همزمان بهره برداري بهينه از منابع آب و مشاركت در بازار برق در بلندمدت است. هدف از اين تحقيق ارائه روشي براي بهينه سازي توليد بلندمدت يك سيستم متشكل از چند نيروگاه برقابي زنجيره اي است. اين تحقيق بر روي حوزه آبريز كارون در استان خوزستان و نيروگاههاي آبي زنجيره اي كارون 3، كارون 1 و مسجدسليمان انجام شده است. در اين مقاله داده هاي ماهانه براي سال هاي 1394-1384 استفاده شده است. در اين تحقيق از مدل هاي سري زماني براي پيش بيني متغيرها استفاده شد. سپس با استفاده از اين متغيرها يك مدل غيرخطي حداكثرسازي سود با استفاده از نرم افزار گمز اجرا شد. اين حداكثرسازي سود با در نظر گرفتن درآمد از بازارهاي انرژي، رزرو، خدمات جانبي و كنترل فركانس و همچنين با مطالعه هزينه هاي توليد مانند هزينه هاي تعمير، نگهداري و جريمه انجام شده است. با بهينه سازي مدل سودآوري، مقادير بهينه ذخيره و رهاسازي آب از مخازن سدها به منظور دستيابي به حداكثر سود نيروگاههاي برقابي با رعايت قيود فني و اقتصادي، براي 24 ماه بدست آمده است.