تاثير اندازه ذرات و تلقيح باكتري‌هاي تخميركننده همگن و ناهمگن در علوفه‏ ذرت با رطوبت بالا بر كيفيت سيلاژ

اين آزمايش براي تعيين اثر اندازه ذرات سيلاژ ذرت و تلقيح مخلوط باكتري هاي تخميركننده همگن و ناهمگن بر تركيب شيميايي، ارزيابي حسي، پايداري هوازي و آزمون توليد گاز  در 30، 45، 60  و 90 روز بعد از تهيه سيلاژها انجام شد. علوفه ذرت با دستگاه خردكن در دو اندازه درشت و ريز  (به ترتيب 16 و 8 ميلي متر) خرد و از آن ها در كيسه هاي نايلوني در اندازه 45×90 سانتي متر (4050 سانتي متر مربع)، سيلاژها تهيه شدند. در هنگام تهيه سيلاژ، تلقيح باكتريايي به 50 درصد علوفه ذرت درشت و ريز افزوده شد. سيلوها در 30، 45، 60 و 90  روز بعد از تهيه، باز و نمونه برداري شدند. در 90 روز بعد از تهيه سيلاژ، نمره كل ارزيابي حسي در سيلاژ هاي تلقيح شده بيشتر بود (0.05 p ). در 45 و 60  روز بعد از تهيه سيلاژها، pH در سيلاژهاي ريز، كم ترين (به ترتيب 3.77 و 3.80) بودند (0.05 p ). 90 روز بعد از تهيه سيلاژ، پروتئين خام در سيلاژ با اندازه درشت بيشتر از ريز بود (0.05 p ، به ترتيب 8.45 و 8.38 درصد). 30 روز  بعد از تهيه سلاژ، الياف نامحلول در شوينده خنثي در سيلاژ با اندازه درشت و تلقيح نشده بيشترين بود (0.05 p ). 45 روز بعد از تهيه سيلاژ، پايداري هوازي در سيلاژ با اندازه درشت و تلقيح نشده بيشتر بود (0.05 p ). همچنين، 90  روز بعد از تهيه سيلاژ، پتانسيل توليد گاز (A+B) در سيلاژهاي با اندازه ذرات ريز  بيشترين بود. نتايج آزمايش نشان داد تاثير اندازه ذرات بر كيفيت سيلاژ بيشتر از تلقيح باكتريايي بود، امّا تلقيح باكترياي سبب افزايش پايداري هوازي سيلاژها شد.