پيش بيني وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي بر اساس نارسايي هيجاني، سبك هاي دلبستگي، بهزيستي روانشناختي و احساس تنهايي

مقدمه: اعتياد به شبكه‌هاي اجتماعي مجازي مانند ساير وابستگي ها مي‌تواند تواند متأثر از مشكلات روانشناختي، تحولي و هيجاني كاربر باشد. هدف از اين انجام اين پژوهش پيش بيني وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي بر اساس نارسايي هيجاني، سبك هاي دلبستگي، بهزيستي روانشناختي و احساس تنهايي بود. روش كار: طرح پژوهش، تابع تشخيص دو گروهي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانش آموزان دختر مدارس دوره دوم متوسطه شهر تهران(به تعداد 125110) در سال تحصيلي 13991398 بودند. به اين منظور تعداد 100 نفر دانش آموز عادي و 100 نفر داراي وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي انتخاب شدند و به پرسشنامه وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي، نارسايي هيجاني تورنتو، سبك هاي دلبستگي بزرگسالان، بهزيستي روانشناختي و احساس تنهايي پاسخ دادند. داده هاي گردآوري شده با آزمون تحليل تابع تشخيص تجزيه و تحليل با نرم افزار SPSS نسخه 24 تحليل شد. يافته ها: نتايج تحليل مميزي نشان داد كه با كمك نارسايي هيجاني، سبك هاي دلبستگي، بهزيستي روانشناختي و احساس تنهايي مي توان وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي را پيش بيني كرد و تحليل مميزي مي تواند با 5/77 درصد پيش بيني صحيح دانش آموزان را به دو گروه عادي و داراي وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي طبقه بندي نمايد نتيجه گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر متغيرهاي پيش بين عواملي تنهايي بر وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي تاثيرگذار است. بنابراين نتايج اين پژوهش، مي تواند به عنوان الگويي مناسب براي تدوين و طراحي برنامه هاي پيشگيري از وابستگي به شبكه هاي اجتماعي مجازي مبتني بر موبايل مورد استفاده قرار گيرد.