ارزيابي امكان مديريت شيميايي علف‌هاي‌هرز در گياه ‌دارويي سياهدانه Nigella sativa L

به منظور معرفي علف‌كش مناسب جهت كنترل علف‌هاي‌هرز در مزارع سياهدانه، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه زنجان اجرا شد. تيمار‌هاي آزمايشي شامل كاربرد 2.5 ليتر در هكتار علف‌كش‌ فورام‌سولفورون، چهار ليتر در هكتار اگزاديازينون، چهار ليتر در هكتار پندي‌متالين بعد از كشت بذر، دو ليتر در هكتار نيكوسولفورون، 70 گرم در هكتار ريم‌سولفورون، 30 گرم در هكتار سولفوسولفورون، 1250 ميلي‌ليتر يودوسولفورون متيل سديم + مزوسولفورون متيل+ ايمن كننده مفن‌پير‌دي‌اتيل (آتلانتيس)، 1250 ميلي ليتر در هكتار يودوسولفورون متيل + مزوسولفورون متيل + ديفلوفنيكان + ايمن كننده مفن پير دي اتيل (اتللو) بودند.نتايج نشان داد كه تيمار‌ها، اثر معني داري در سطح احتمال يك درصد بر زيست‌توده علف‌هاي‌هرز و وزن خشك سياهدانه داشتند.بجز آتلانتيس و فورام‌سولفورون، بقيه علف‌كش‌ها بطور معني‌داري زيست‌توده سوروف و دم‌روباهي سبز را كاهش دادند. بالاترين كارايي در كاهش زيست‌توده پهن‌برگ‌ها، در نتيجه كاربرد آتلانتيس و اتللو در كنترل تاج خروس‌ريشه ‌قرمز و سلمه‌تره مشاهده شد. تيمارهاي پندي‌متالين، ريم‌سولفورون، اتللو و آتلانتيس به ترتيب با 60، 59، 57 و 50 درصد، بيشترين كاهش را در وزن خشك مجموع علف‌هاي‌هرز موجب شدند. بيشترين عملكرد سياهدانه در تيمار وجين تمام فصل علف‌هاي‌هرز به دست آمد. علف‌كش‌هاي اگزاديازينون و فورام‌سولفورون به ترتيب با گياهسوزي كم و بسيار‌كم، عملكرد زيست‌توده بهتري نسبت به بقيه تيمارها داشتند.