كارآيي قطعات نمونه كوچك در كمي‌سازي ساختار جنگل‌هاي زاگرس مياني با به‌كارگيري برخي از شاخص هاي مبتني بر نزديك‌ترين همسايه ها

امروزه موضوع ساختار جنگل، به يكي از اصلي ترين بحث هاي اكولوژيكي در علوم جنگل تبديل‌شده است. تعيين ويژگي‌هاي ساختاري توده‌هاي جنگلي براي بررسي روند تحولات توده، برنامه‌ريزي دخالت‌هاي جنگل‌شناسي و برنامه‌ريزي عمليات احيايي الزامي است. به‌منظور بررسي ساختار بخشي از جنگل ‌هاي قلعه گل خرم‌آباد، مجموعه‌ اي از شاخص‌هاي مبتني بر نزديك‌ترين همسايه‌ شامل كلاركاوانز، زاويه يكنواخت، آميختگي، چيرگي و تمايز مورداستفاده قرار گرفتند. بدين منظور با استفاده از طرح منظم تصادفي تعداد 80 قطعه‌نمونه‌ي دايره‌اي شكل 12 آري برداشت و توسط نرم افزار (Ver.1.4) Crancod مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفتند. بر اساس نتايج، ميانگين شاخص‌هاي كلاركاوانز و زاويه يكنواخت به ترتيب 0.936 و 0.449 محاسبه شد كه بيانگر الگوي پراكنش تصادفي با ميل به حالت منظم است. همچنين ميانگين شاخص آميختگي 0.181 محاسبه شد كه حاكي از اختلاط گونه‌اي كم مي‌باشد. در بررسي تنوع ابعاد، ميانگين شاخص‌هاي چيرگي و تمايز مساحت تاج به ترتيب 0.449 و 0.519 به دست آمد كه به‌طوركلي نشان مي‌دهد درختان همسايه ازنظر مساحت تاج‌ داراي اختلاف آشكاري با يكديگر هستند. با توجه به نتايج، در جنگل‌هاي زاگرس كه اغلب شامل توده هاي وسيع و خالص بلوط هستند، قطعات نمونه‌ي كوچك به علت كاهش زمان و هزينه آماربرداري، ثبت دقيق مختصات درختان و درختچه‌ها و همين طور امكان بررسي و پايش ويژگي‌هاي مختلف جنگل، براي كمي سازي ساختار جنگل مناسب هستند.