مقايسه ميزان تهوع و استفراغ به‌دنبال بي‌حسي اسپاينال با استفاده از دو تركيب دارويي بوپي‌واكائين-فنتانيل و بوپي‌واكائين- سوفنتانيل در اعمال جراحي سزارين

مقدمه: بي‌حسي اسپاينال، رايج‌ترين روش بي‌دردي براي سزارين الكتيو مي‌باشد. تهوع و استفراغ در بيماران مي‌تواند باعث اختلال در انجام جراحي گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسي مقايسه‌اي فراواني تهوع و استفراغ به‌دنبال بي‌حسي اسپاينال با استفاده از دو تركيب دارويي بوپي‌واكائين فنتانيل و بوپي‌واكائين سوفنتانيل در اعمال جراحي سزارين انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني دو‌سوكور در سال ١٣٩٢ بر روي 60 بيمار با بارداري ترم كانديد سزارين الكتيو و تحت بي‌حسي اسپاينال انجام گرديد. گروه F 25 ميكروگرم فنتانيل و گروه S 2.5 ميكروگرم سوفنتانيل با 12.5 ميلي‌گرم بوپي‌واكائين اينتراتكال دريافت كردند. عارضه اصلي تهوع و استفراغ حين و در ساعت‌هاي 1، 2، 6، 12 و 24 بعد از عمل بود. ساير عوارضي مورد بررسي شامل: هيپوتانسيون، احتباس ادراري و زمان بازگشت بلوك حسي به حد T8 بودند. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه ١٦) و آزمون‌هاي كاي دو، تي دانشجويي، رگرسيون لوجستيك و لوجستيك داده‌هاي تكراري انجام گرديد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: دو گروه درميزان بروز تهوع (0.395=p) و استفراغ حين (0.5=p)، 1، 2، 6، 12 و 24 ساعت پس از جراحي، هيپوتانسيون (0.589=p)، تغييرات ضربان قلب (0.105=p)، احتباس ادراري، زمان ايجاد بلوك حسي تا سطح 8T (0.556=p) و برگشتن بلوك حركتي (0.787=p) تفاوت معناداري نداشتند. نتيجه‌گيري: استفاده از دو داروي فنتانيل و سوفنتانيل در تركيب با بوپي‌واكائين تأثيري در ميزان فراواني و شيوع تهوع و استفراغ نداشتند.