مقايسه زمان تجويز شياف ديكلوفناك بر روي درد پس از عمل كشيدن اووسيت به‌روش ترانس واژينال تحت بيهوشي عمومي: يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده دوسوكور

مقدمه: با توجه به روحيات حساس بيماران كانديد باروري آزمايشگاهي، در مورد شدت درد تجربه شده پس از كشيدن اووسيت، داروي ضد‌درد مناسب و زمان تجويز آن در بيماران، اختلاف نظر وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه زمان تجويز شياف ديكلوفناك بر روي درد پس از عمل كشيدن اووسيت به‌روش ترانس واژينال تحت بيهوشي عمومي انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني در سال 1397 بر روي 70 زن كانديد كشيدن تخمك از تخمدان در مركز ناباروري بيمارستان آموزشي درماني پژوهشي فاطميه انجام شد. بيماران به‌صورت تصادفي به دو گروه 35 نفره A و B تقسيم شدند. گروه B، 15 دقيقه قبل از كشيدن اووسيت از فوليكول و گروه A بلافاصله بعد از كشيدن اووسيت از فوليكول تخمدان 100 ميلي‌گرم شياف ديكلوفناك دريافت كردند. شدت درد با استفاده از مقياس رتبه‌بندي ديداري درد (VAS) بعد از ورود به ريكاوري در دقيقه 15، 30، 60، 90 و 120 ارزيابي شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمونهاي تي مستقل، من‌ويتني و كاي دو (تست دقيق فيشر) انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: هر دو گروه از نظر ميانگين سن، سطح تحصيلات، تعداد تخمك كشيده شده، طول مدت بيهوشي، داروي بيهوشي استفاده شده و وضعيت هموديناميك اختلاف معناداري نداشتند (0.05 p). 25 نفر (71.4%) از بيماران گروه B و 32 نفر (91.4%) از گروه A پس از بيهوشي درد شكمي يا واژينال داشتند (0.03=p). ميانگين كل شدت درد در گروه B در 120 دقيقه اول پس از بيهوشي كمتر از گروه A بود و در دقيقه 15 و 90پس از بيهوشي اختلاف معني‌داري داشتند (0.032=p، 0.017=p). تهوع و استفراغ در 4 نفر (11.4%) از گروه B و 3 نفر (8.6%) از گروه A مشاهده شد (0.690=p). هيچ‌كدام از بيماران خونريزي پس از عمل نداشتند. نتيجه‏گيري: تجويز شياف ديكلوفناك سديم قبل از كشيدن اووسيت از فوليكول نسبت به تجويز آن پس از كشيدن اووسيت از فوليكول در بي‌دردي بيماران مؤثرتر است.