بهبود ظرفيت دوران پلاستيك اتصال لينك هاي خمشي متصل به ستون در قاب هاي مهاربندي واگرا با استفاده از اتصالات باجان كاهش يافته

در دهه‌هاي گذشته آئين نامه سازه هاي فولادي آمريكا (AISC) مقرر مي‌كرد كه اتصال تير پيوند در قاب هاي مهار بند واگرا (EBF) مطابق قابهاي خمشي ويژه طراحي گردد ولي پس از وقوع زلزله نورتريدج 1996 بسياري از قاب هائي كه به اين شكل طراحي و اجرا شده بودند دچار تخريب گرديدند. در اين تحقيق سعي شده تا با بهره برداري از ايده تير ضعيف شده در جان ((RBW با سوراخ هاي مستطيلي بلند ضمن دور كردن مفصل پلاستيك از بر ستون (مقطع بحراني) ظرفيت دوران پلاستيك اتصال نيز افزايش يابد.پارامترهاي در نظر گرفته شده در مدل هاي اجزاي محدود شامل قطر شعاع انحناء طول و فاصله عمودي و افقي سوراخ ها از يكديگر مي باشد. به منظور اعتبار سنجي نتايج بدست آمده، نمونه كاليبره با نتايج آزمايشگاهي كه توسط اكازاكي و همكارانش در سال 2004 در كشور آمريكا انجام شده مقايسه گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه با اعمال ايده RBW، در اكثر اتصالات مدل شده مفصل پلاستيك از مقطع بحراني دور و دوران پلاستيك مد نظر آيين نامه نيز در محل اتصال تأمين مي‌گردد. مطابق اين بررسي، مدلهاي انجام شده با تشكيل سريع تر مفصل پلاستيك در ناحيه جان كاهش يافته، وقوع تسليم شدگي تير پيوند در بر ستون را به تأخير مي اندازند و همچنين تا قبل از رسيدن نيروي برشي در ناحيه جان كاهش يافته به ظرفيت برشي مورد انتظار (مقاومت اسمي تير پيوند)، در بر ستون تسليم شدگي رخ نخواهد داد.