ارزيابي تاثير ميراگرهاي ويسكوز در بهسازي لرزه‌اي ساختمانهاي فولادي با كمك تحليل شكنندگي

از منحني هاي شكنندگي براي نمايش احتمال ايجاد خسارت به ساختمان ها در هنگام وقوع زلزله با شدت هاي مختلف استفاده مي شود. هدف اصلي اين مطالعه ارايه يك پروسه طراحي جديد براي بررسي اثربخشي استفاده از ميراگرهاي ويسكوز در بهسازي لرزه اي سازه هاي فولادي با استفاده از تحليل شكنندگي لرزه اي مي باشد. علاوه بر اين براي تعيين ميزان اثربخشي بهسازي لرزه ساختمان هاي فولادي با ميراگرهاي ويسكوز يك فرمول ساده و كاربردي ارايه مي گردد. تغييرمكان نسبي بين طبقات به عنوان يك پارامتر موثر در ارزيابي ايمني ساختمان ها پس از وقوع زلزله در اين مطالعه به عنوان شاخص خرابي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. براي مقايسه احتمال شكست ساختمان هاي با و بدون ميراگر، از سه ساختمان شاخص سه، نه و بيست طبقه استفاده مي شود. همچنين در تحليل ديناميكي غير خطي از ركوردهاي زلزله كه متناظر با سه سطح خطر زلزله مي باشند استفاده مي گردد. مقايسه منحني‌هاي شكنندگي ساختمان فولادي كنترل شده با ساختمان هاي بدون ميراگر نشان‌دهنده كاهش چشمگير در احتمال شكست سازه پس از بهسازي با ميراگرهاي ويسكوز مي باشد. نتايج تحليل هاي عددي نشان داد ميزان اثر بخشي بهسازي در ساختمان هاي شاخص 3، 9 و 20 طبقه به ترتيب 45، 48 و 41 درصد مي باشد و اگرچه بهسازي لرزه اي در تمامي ساختمان هاي شاخص منجر به بهبود عملكرد لرزه اي شده است، اما ميزان كاهش در پاسخ سازه ميان مرتبه بيشتر از ساير ساختمان ها مي باشد.