بررسي ارتباط بين بهزيستي تحصيلي با رويكردهاي يادگيري و شيفتگي تحصيلي در دانشجويان علوم پزشكي زنجان

زمينه و هدف  بهزيستي تحصيلي و شيفتگي تحصيلي، از متغيرهاي مهم در حوزه آموزش و يادگيري است كه شناخت عوامل زمينه‌ساز آن‌ها ضرورت دارد؛ بنابراين هدف پژوهش حاضر، تعيين ارتباط بهزيستي تحصيلي با رويكردهاي يادگيري و شيفتگي تحصيلي بود. مواد و روش‌ها در اين پژوهش مقطعي، از نوع توصيفي همبستگي در سال 1397، نمونه‌اي شامل 244 نفر از دانشجويان علوم پزشكي زنجان به روش نمونه‌گيري طبقه‌اي برحسب جنسيت از پنج رشته تحصيلي انتخاب شدند. داده‌ها از طريق پرسش‌نامه رويكردهاي يادگيري برگرفته از پرسشنامه رويكردها و مهارت‌هاي مطالعه براي دانشجويان تيت (Tait) و همكاران، پرسش‌نامه بهزيستي تحصيلي سالملا آرو و آپادايا (SalmelaAro Upadya) و پرسش‌نامه شيفتگي تحصيلي مارتين و جكسون (1) گردآوري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون ضريب همبستگي پيرسون تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها يافته‌ها نشان داد ضريب همبستگي بهزيستي تحصيلي با رويكرد عميق 0/56، با رويكرد سطحي 0/31- و با رويكرد راهبردي 0/16به‌دست آمد. همچنين ضريب همبستگي شيفتگي تحصيلي با رويكرد عميق 0/61، با رويكرد سطحي 0/25 -و با رويكرد راهبردي 0/22به‌دست آمد. همه اين ضرايب در سطح خطاي كمتر از 0/05معني‌دار هستند. نتايج مدل مسير نيز برازش مطلوبي داشت. نتيجه‌گيري به نظر مي‌رسد براي افزايش بهزيستي تحصيلي و تسهيل تجربه شيفتگي دانشجويان، ارتقاي رويكرد يادگيري آنها از سطحي به عميق مي‌تواند يك راهكار مناسب و مفيد باشد؛ بنابراين لازم است رويكردهاي مطالعه و يادگيري از طريق مداخلات آموزشي ارتقا يابد.