تاثير يك دوره تمرين تركيبي بر متغيرهاي منتخب بيومكانيكي تعادل، كنترل حركتي، وضعيتي و عملكرد قدم زدن سالمندان مرد فعال

هدف از پژوهش حاضر بررسي تأثير يك دوره تمرين تركيبي بر متغيرهاي منتخب بيومكانيكي سالمندان مرد فعال ورزشكار بود. 40 مرد سالمند فعال به‌صورت داوطلبانه و در دو گروه تجربي و كنترل در اين پژوهش شركت كردند. از آزمودني‌هاي هر دو گروه، قبل و بعد از هشت هفته تمرين، آزمون‌هاي تعادل، كنترل حركتي، كنترل وضعيتي و راه رفتن گرفته شد. گروه تجربي در يك برنامۀ تمريني تركيبي شركت كردند و گروه كنترل در اين مدت به انجام فعاليت‌هاي روزمرۀ خود ادامه دادند. براي مقايسۀ نتايج قبل و بعد از تمرينات در هر گروه، در صورت نرمال بودن متغيرها از آزمون تي همبسته و در غيراين صورت از آزمون ناپارامتريك ويلكاكسون استفاده شد، نتايج نشان مي‌دهد يك دوره تمرين تركيبي در كنترل وضعيتي و عملكرد راه رفتن معنادار نيست، ولي مي‌تواند در بهبود كنترل حركتي، تعادل در مردان سالمند فعال مؤثر باشد و احتمال زمين خوردن افراد را كاهش دهد.