مقايسه دانش فراشناختي دانش آموزان قوي و ضعيف در حل مسأله

هدف از اجراي اين پژوهش، مقايسه نيمرخ دانش‌فراشناختي دانش‌آموزان قوي و ضعيف در حل مسأله بوده است. به منظور دستيابي به اين هدف، صد نفر از دانش‌آموزان منطقه 2 آموزش و پرورش شهر تهران، با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند و به طور انفرادي به سؤالهاي پرسشنامه مصاحبه‌اي دانش‌فراشناختي حل مسأله پاسخ گفتند، سپس عملكرد آنان به طور انفرادي در حل مسأله آونگ بررسي شد و با توجه به عملكردشان در حل مسأله به دو گروه قوي و ضعيف تقسيم شدند. براي مقايسه نيمرخ دانش‌فراشناختي آنان از روش تحليل واريانس دو عاملي اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. تحليل واريانس براي اندازه‌گيري مكرر نشان ‌داد كه اثر اصلي عامل A (توانايي حل مسأله) و اثر اصلي عامل B (دانش‌فراشناختي) معنادار است. معنادار بودن اثر اصلي عامل A نشان مي‌دهد كه ميان دانش‌ آموزان قوي و ضعيف از نظر حل مسأله آونگ، تفاوت وجود دارد. معنادار بودن اثر اصلي عامل B، حاكي از آن است كه ميان طبقات دانش فراشناختي دانش‌ آموزان تفاوت وجود دارد. همچنين اثر تعاملي عاملهاي A و B معنادار بود كه نشان مي‌دهد نيمرخ‌ دانش‌فراشناختي دو گروه قوي و ضعيف در حل مسأله متفاوت است. اين يافته‌ ها نشان مي‌ دهند كه دانش‌ آموزان قوي و ضعيف در حل مسأله، از سطوح متفاوت دانش فراشناختي برخوردارند و دانش فراشناختي، نقشي اساسي در توانايي حل مسأله دارد.