تحليل رفتار كشاورزان پذيرنده و نپذيرنده كشت گياهان دارويي در شهرستان‎ ساري

شرايط مناسب آب و هوايي ايران، فرصت مناسبي را جهت شناسايي، اهلي سازي و كشت گونه هاي مهم گياهان دارويي جهت توليد ماده خام مورد نياز صنايع فراوري، حفاظت از منابع ژنتيكي زيست‌بوم‌ها و افزايش درآمدزايي كشاورزان فراهم نموده است. در زنجيره عرضه محصولات كشاورزي، پذيرش كشت گياهان دارويي شاخصي از موفقيت پروژه نشر الگوي كشت اين گياهان است. به همين دليل، پژوهش حاضر به بررسي عوامل متمايزكننده كشاورزان پذيرنده و نپذيرنده كشت گياهان دارويي پرداخته است. جامعه مورد مطالعه كشاورزان شهرستان ساري بودند كه مطابق با جدول حجم نمونه كرجسيمورگان، 150 كشاورز با روش نمونه‏ گيري تصادفي طبقه‏ اي با انتساب متناسب انتخاب و با ابزار پرسشنامه پيمايش شدند (150 = NT، 61 =n2، 89 =n1). روايي صوري پرسشنامه توسط جمعي از اعضاي هيئت ‌علمي رشته ترويج و آموزش كشاورزي تأييد و بر اساس پيشنهادهاي آن‌ها اصلاحات لازم انجام شد. براي تأييد سازگاري و انسجام گويه‏ هاي شاخص ‏هاي تحقيق از آلفاي كرونباخ استفاده شد . نتايج تحليل داده ‏ها با نرم ‏افزار SPSS (نسخه 20) نشان داد كه نرخ پذيرش كشت گياهان دارويي 59/33 درصد است. همچنين، شواهد نشان از برازش مناسب الگوي رگرسيون لاجستيك با داده‏ هاي كمّي دارد (187/190 =–2log likelihood، 0/10= Cox and Snell R2). نتايج الگوي رگرسيون لاجستيك نشان مي ‏دهد كه دانش كشت گياهان دارويي با Exp(B) معادل 1/88، بيشترين تأثير مثبت و معنادار روي پذيرش كشت گياهان دارويي دارد. در بخش نتيجه‌گيري، پيشنهادهايي براي بهبود پذيرش كشت گياهان دارويي ارائه شده كه مي‏تواند اطلاعات مفيدي را براي ترويج كشت گياهان دارويي به همراه داشته باشد.