اثر سطوح pH ، بيكربنات و شوري آب آبياري بر عملكرد و اجزاي عملكرد گل زعفران

در پژوهش حاضر با بررسي برخي مزارع زعفران سبزوار، مزارع با پنج سطح شوري متفاوت محدوده 1.4 تا 1.9 dS/m و پنج سطح بي‌كربنات در محدوده 10تا 60 mg/l و پنج سطح pH آب آبياري اثر آنها بر عملكرد و اجزاي عملكرد گل زعفران با استفاده از طرح كاملا تصادفي در سه تكرار مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه تمامي صفات اندازه‌گيري شده اجزاي گل زعفران تحت تاثير pH، EC و بي‌كربنات، تفاوت معني‌داري داشتند. تحت تاثير سطح يك شوري آب آبياري اغلب پارامترهاي اندازه گيري شده در بيشترين مقدار بودند. با افزايش سطوح شوري عملكرد و اجزاي عملكرد گل كاهش يافت. تعداد گل در شوري سطح يك به ترتيب 2.5 و 7 برابر سطح شوري دو و پنج بود. به همين ترتيب وزن خشك كلاله در شوري سطح يك 7.5 برابر سطح پنج بود. افزايش بي‌كربنات آب تا سطح 4 سبب افزايش وزن خشك كلاله به 4.03 ميلي گرم شد كه اين مقدار تقريبا 9 برابر سطح 5 بي كربنات بود. همچنين بررسي اثر pH آب آبياري بيانگر معني دار بودن سطوح مختلف pH در تمامي صفات اندازه گيري شده بود. حداكثر وزن خشك كلاله (در دامنه pH 7.72 تا 8.05 مشاهده شد كه 7.5 برابر سطح يك و 31 برابر سطح 5 بود. در نتيجه بيان مي شود كه در كنار كيفيت خاك، كيفيت آب آبياري از مهمترين نهاده‌هاي دخيل در تصميم گيري احداث مزارع زعفران ‌باشد. همچنين نتايج بررسي‌ها نشان داد كه عملكرد كلاله و اجزاي گل تحت تاثير كيفيت آب به ويژه شاخص شوري كاهش معني-داري دارد. لذا پيشنهاد مي شود كه، در برنامه‌ريزي جهت احداث مزارع زعفران اين موضوع مد نظر قرار گيرد.