تعيين‌كننده‌هاي جمعيتي-اجتماعي و اقتصادي سالمندي فعال در بين بازنشستگان برخي اداره‌هاي دولتي شهرستان بابل

در دو دهۀ اخير، آهنگ رشد جمعيت سالمند كشور، از رشد كل جمعيت، سريع‌تر شده است و در آيندۀ نزديك، احتمال تغيير ساختار جمعيت به سمت سالخوردگي وجود دارد. در چنين بستري، سالمندي فعال براي بهبود كيفيت زندگي افراد سالمند، اهميت زيادي دارد. هدف اين مطالعه، شناسايي تعيين‌كننده‌هاي جمعيتي-اجتماعي و اقتصادي سالمندي فعال در بين بازنشستگان شهرستان بابل است. روش مطالعه، پيمايشي و ابزار جمع‌آوري اطلاعات، پرسش‌نامۀ محقق‌ساخته است. حجم نمونه شامل 350 نفر از بازنشستگان برخي اداره‌هاي دولتي شهرستان بابل در سال 1395 است. نتايج نشان داد مردان نسبت به زنان، بازنشستگاني كه با همسر و فرزندانشان هم‌سكنا بودند، سالمندان داراي تحصيلات دانشگاهي و سالمنداني كه پس از بازنشستگي دوباره مشغول به كار شده‌اند، بيشترين ميانگين سالمندي فعال را داشتند. براساس نتايج تحليل چندمتغيره، سرمايۀ اجتماعي و فرهنگي بيشتر، سطح تحصيلات ديپلم و بيشتر، درآمد بيشتر از يك‌ونيم‌ميليون تومان و ترتيبات زندگي غيرهم‌سكناي افراد بازنشسته، به افزايش نمرۀ سالمندي فعال آنان مي‌انجامد. حمايت اجتماعي بيشتر از سالمندان و سن بالاتر با كاهش نمرۀ سالمندي فعال همراه است. ارتقاي سطح سرمايۀ اجتماعي افراد با همكاري‌هاي بين ‌بخشي نهادها و سازمان‌هاي مرتبط پيش از رسيدن به سالمندي، تشويق و نهادينه‌سازي حمايت‌هاي بين‌ نسلي ضروري است.