تحليل و بررسي خدمات عمومي شهر اهر با تأكيد بر عدالت فضايي

بررسي برابري در توزيع فضايي خدمات و امكانات شهري، از مهم‎ترين موضوعات در مطالعات شهري به‌‌شمار مي‎آيد. عدالت فضايي از مباحثي است كه در سال‌‌هاي اخير در ميان جغرافي‌‌دانان و برنامه‌‌ريزان ‌اهميت ويژه‌‌اي يافته‌است. از آنجا كه خدمات شهري ساختاردهندۀ شكل و ماهيت كالبدي، اجتماعي و فضايي شهر است؛ بي‌‌عدالتي در نحوۀ توزيع آن، تأثير جبران‌‌ناپذيري بر ساختار‌ و ‌ماهيت شهر مي‌‌گذارد. ‌يكي از دلايل بروز مسائل ناشي از شهرنشيني و شهرگرايي، كم‌‌توجهي يا بي‌‌توجهي به آثار عدالت ‌‌فضايي در كشورهاست. مقالۀ‌‌ حاضر به تحليل فضايي توزيع خدمات و پراكنش آن در بين محلات شهر اهر مي‌‌‌پردازد. روش مطالعه، تحليلي و توصيفي و روش‎هاي گردآوري داده‎هاي پژوهش، تركيبي از روش‎هاي اسنادي و ميداني و پيمايشي است. فرضيه‌‌هاي اين تحقيق بر اين موضوعات استوار است كه خدمات شهري موجود در سطح شهر مطابق‌با نيازهاي ساكنان نيست و تشديد مهاجرت باعث توزيع نامتعادل خدمات شده‌است. همچنين بيشترين خدمات شهري در بخش قديمي و مركز شهر استقرار يافته‌است. بدين‌منظور در ابتدا كمبود و اختلاف از سرانه‌‌هاي استاندارد را براي خدمات عمومي محاسبه كرده و سپس شعاع‌‌ فضايي مطلوب آن را در محيط GIS ترسيم كرده‌‌ايم و با توجه به تعداد خدمات مستقرشده ‌در محلات و نواحي، آن‌ها را ‌از‌‌لحاظ‌ دسترسي به ‌اين كاربري‌ها‌ مشخص‌‌‌ كرده‌‌ايم و ‌سپس‌ آن‌ها‌ را ‌در ‌گروه‌‌هاي‌ برخوردار يا‌ غيربرخوردار‌ دسته‌‌بندي كرده‌‌ايم. در ‌پايان ‌كار ‌به ‌اين ‌نتيجه ‌رسيديم ‌كه ‌اولاً ‌خدمات عمومي‌ در‌ نواحي ‌چهارگانه ‌شهر ‌با ‌كمبود ‌مواجه است و‌ ثانياً به‌‌صورت‌ ‌‌نامتوازن‌ توزيع شده‌‌اند.