اثربخشي آموزش مهارت‌هاي ارتقادهنده هوش هيجاني بر رشد اجتماعي كودكان مبتلابه فلج مغزي: يك پژوهش مورد منفرد

هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسي اثربخشي آموزش مهارت‌هاي ارتقا‌دهنده هوش هيجاني بر بهبود رشد اجتماعي كودكان مبتلابه فلج مغزي شهر اصفهان بود. روش: شركت كنندگان اين پژوهش چهار كودك مبتلابه فلج مغزي مشغول به تحصيل در مركز گوهر دانش آموزش و پرورش شهر اصفهان بودند كه به روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. اين كودكان براساس پرونده موجود در مدرسه داراي اختلال فلج مغزي و هوش نرمال بودند. براي سنجش ميزان رشد اجتماعي از مقياس رشد اجتماعي واينلند استفاده شد. در اين پژوهش از روش پژوهشي مورد منفرد با طرح ABA استفاده شده است. در اين روش پژوهشي پس از موقعيت خط پايه، مداخله آغاز شد و طي 10 جلسه مداخله انفرادي، آموزش هوش هيجاني به آزمودني‌ها ارائه گرديد و هر چهار آزمودني دو هفته پس از پايان مداخله به مدت دو هفته متوالي تحت موقعيت خط پايه دوم قرار گرفتند. يافته‌ها: يافته‌هاي اين پژوهش طي تحليل ديداري نمودار داده‌ها نشان داد كه براساس شاخص‌هاي آمار توصيفي و تحليل ديداري مداخله مورد نظر در مورد هر چهار آزمودني اثربخش بوده است (باPND 100 درصد براي هر چهار آزمودني). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي اين پژوهش بيانگر آن است كه آموزش هوش هيجاني مي‌تواند روابط اجتماعي كودكان مبتلابه فلج مغزي را بهبود بخشد و استفاده از اين آموزش براي افراد داراي كم‌تواني از جمله فلج مغزي مي‌تواند مفيد باشد.