تاثير آموزش گروهي برنامه ارتباط زوج ها بر سازگاري زناشويي زوجين

The Effect of Group Training of Couple Communication Program (CCP) on Marital Adjustment of Couples

زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير آموزش گروهي برنامه ارتباط زوج‌ها بر سازگاري زناشويي زوجين شهر بجنورد صورت گرفت. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر يك مطالعه نيمه تجربي به شيوه پيش آزمون- پس آزمون-پيگيري با گروه كنترل است. جامعه پژوهش شامل زوجيني بودند كه به مركز همياران سلامت روان شهرستان بجنورد در نيمه دوم سال 1396 مراجعه نموده بودند. با استفاده از نمونه گيري در دسترس، 20 زوج كه كمترين نمرات را در پرسشنامه سازگاري زناشويي كسب كرده بودند، انتخاب و با جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرارگرفتند. ابزار گردآوري داده‌ها مقياس سازگاري زن و شوهر اسپانير بود كه دو گروه به عنوان پيش آزمون تكميل كردند. سپس گروه آزمايش در معرض مداخله (برنامه ارتباط زوج‌ها) قرار گرفت، اما گروه كنترل هيچگونه مداخله‌اي دريافت نكرد. پس از اتمام جلسات آموزشي از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. همچنين دو گروه پس از شش هفته در يك جلسه پيگيري نيز شركت كردند. داده‌ها با استفاده از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر با نرم افزار SPSS18 تحليل شدند. يافته ها: نتايج تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر براي مقايسه سه مرحله دو گروه آزمايش و كنترل نشان داد برنامه ارتباط زوج‌ها در افزايش سازگاري زناشويي زوج هاي گروه آزمايش موثر بوده و نتايج كماكان در مرحله پيگيري به طور معناداري پايدار بوده است (F= 5.89, p < 0.01). نتيجه گيري: توصيه مي‌گردد مشاوران و درمانگران خانواده از اين برنامه آموزشي در مراكز مشاوره و كلاس‌هاي آموزش خانواده جهت بهبود روابط زوج‌ها بهره ببرند.

Background and Aims: The current research was conducted by the aim of studying the effectiveness of group training of couple communication program (CCP) on marital adjustment of couples in Bojnourd, Iran. Material and Methods: The present research is a quasi-experimental study with pretest-posttest with control group design. The study population included all the couples who had visited the Hamyaran Salamat Ravan center in Bojnourd city in the first half of 2017. Using available sampling method, 20 couples who had gained the lowest scores in Marital Adjustment Questionnaire and were qualified for participating in the research were selected and, then, they were assigned into two groups of experiment and control by using random assignment method. The data gathering tool was Dyadic Adjustment Scale of Spinner 1976 which was completed by two groups as pretest. Afterwards, the experiment group received the intervention (couple communication program), but the control group received no intervention. After finishing the training sessions, a posttest was taken by both groups. Also, both groups participated in a follow-up session after about 6 weeks. The data were analyzed through Analysis of variance with repeated measures by SPSS18 software. Results: The results of repeated measures for comparing three phases for both groups showed that couple communication program has been effective in enhancing marital adjustment of couples and the results have been still significantly consistent in the follow-up stage (F= 5.89, p < 0.01). Conclusion: Results indicated the effectiveness of couple communication program on enhancing marital adjustment.