تحليل ساختاركالبدي بافت‌هاي فرسوده شهري با رويكرد توسعه پايدار (نمونه موردي: بافت فرسوده شهر آمل)

در پي تحول در شيوه زندگي، نياز به خدمات گوناگون نيز افزايش يافته و جهت مطابقت با شرايط جديد و دست يابي به توسعه اي پايدار، ساماندهي بافت هاي فرسوده اهميت بيشتري مي‌يابد. هدف پژوهش حاضر نيز ساماندهي كالبدي، فرهنگي اجتماعي بافت فرسوده شهري با رويكرد توسعه پايدار شهري در شهر آمل مي باشد. از نظر قلمرو زماني، مطالعه در اين محدوده در سال‌هاي1393و 1394 است. در اين پژوهش كاربردي و توسعه اي از روش هاي توصيفي، اسنادي و همبستگي استفاده شده است. حجم نمونه در اين پژوهش نيز 304 نفر روساي خانوار در بافت فرسوده و 30 نفر كارشناسان مربوطه مي‌باشد. به منظور گردآوري اطلاعات، از پرسشنامه‌ها، نقشه محلات، منابع كتابخانه‌اي و همچنين بازديد ميداني استفاده شده است. نتايج جمع آوري شده از پرسشنامه ها با استفاده از نرم افزار SPSSو آزمون هاي آماري مورد ارزيابي قرار گرفته و  از نتايج پرسشنامه كارشناسي در تكنيك SWOT بهره برده شده است. بنابراين با توجه به نتايج حاصله از تحقيق، الگوي پيشنهادي مداخله با تكيه بر توسعه پايدار شهري ارائه گرديده است.