تحليل اثرگذاري شاخص‌‌هاي روستاي خلاق بر پايداري سكونتگاه‌‌هاي روستايي (مورد شناسي: منطقۀ سيستان)

تجارب حاصل از نظريات توسعۀ روستايي نشان‌‌دهندۀ ناكارآمدي برخي از طرح‌‌هاي گذشتۀ روستايي ‌‌است؛ بنابراين در بازۀ زماني كنوني، رهيافت روستاي خلاق به‌‌عنوان ديدگاهي نو و مؤثر در زمينۀ توسعۀ روستايي تلاش دارد تا بستر زندگيِ باكيفيت و خلاقانه را در مناطق روستايي مهيا سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثرگذاري شاخص‌‌هاي روستايي خلاق بر پايداري سكونتگاه‌‌هاي روستايي سيستان انجام شده‌‌است. اين پژوهش بر پايۀ روش، توصيفي-تحليلي استوار بوده و از نظر هدف، كاربردي ‌‌است. براي گردآوري اطلاعات روش‌‌هاي اسنادي و ميداني به‌‌كار رفت. نمونۀ آماري، شامل 20 روستا با جمعيت 9762 خانوار ‌‌است كه براساس فرمول كوكران، تعداد 308 نفر انتخاب و با روش تصادفي ساده از آن‌‌ها نظرسنجي شد. براي آزمون مدل مفهومي پژوهش و بررسي تأثير شاخص‌‌هاي روستاي خلاق بر پايداري سكونتگاه‌‌هاي روستايي، آزمون T تك‌‌نمونه‌‌اي و نرم‌‌افزار Smart PLS به‌‌كار رفت. براساس مقادير مربوط به ضريب مسيرها در مدل نهايي تحقيق، به‌‌طوركلي عامل خلاقيت با ضريب اثر (0.97 درصد) پايداري روستايي را تبيين مي‌‌كند. همچنين ‌‌مؤلفه‌‌هاي انعطاف‌‌پذيري، ابتكار، ترويج و آموزش، خطرپذيري، رهبري و مشاركت به‌‌ترتيب با ضرايب 0.182، 0.162، 0.148، 0.149، 0.155، 0.169 درصد به‌‌طور غيرمستقيم بر پايداري روستايي اثرگذارند. براساس آزمون (T تك‌‌نمونه‌‌اي)، ميانگين به‌‌دست‌‌آمده براي تمامي ابعاد (متغير مستقل و وابسته) بيشتر از ميانگين نظري (3) ‌‌است. در اين بين مؤلفه‌‌هاي اجتماعي (با ميانگين 3.45)، اقتصادي (با ميانگين 3.37) و كالبدي (با ميانگين 3.31) بيشترين اثرگذاري را بر پايداري و مؤلفه‌‌هاي ترويج و آموزش (با ميانگين 3.46)، انعطاف‌‌پذيري (با ميانگين 3.43) و ابتكار (با ميانگين 3.42) بيشترين اثرگذاري را بر خلاقيت روستايي دارند.