بررسي مدل هاي قطر و ارتفاع گونه راش در جنگل ناهمسال شمال ايران (مطالعه موردي: جنگل فريم)

مشخصه هاي قطر برابرسينه و ارتفاع درختان، از مهم ترين مولفه هاي مورد بررسي در آماربرداري جنگل هستند. اندازه گيري قطر درختان نسبت به ارتفاع درختان ساده تر و كم هزينه تر است، از اين رو از معادلاتي براي پيش بيني ارتفاع از روي قطر درختان استفاده مي شود. در پژوهش پيش رو قابليت به كارگيري مدل هاي مختلف قطر ارتفاع براي برآورد ارتفاع درختان راش (Fagus Oriantalis Lipsky) در توده ناهمسال و آميخته جنگل فريم بخش جوجاده بررسي شد. در اين مطالعه از روش نمونه برداري منظم تصادفي با ابعاد شبكه آماربرداري 200 × 150متر و مساحت 10 آر استفاده و از داده هاي قطر و ارتفاع قطورترين و نزديكترين درخت به مركز قطعه نمونه، 690 پايه درخت راش از 345 قطعه نمونه دايره اي شكل انتخاب گرديد. در اين پژوهش 70 درصد از داده ها براي مدل سازي و 30 درصد براي ارزيابي مدل هاي برآوردي استفاده شد. با استفاده از 20 مدل رگرسيوني غيرخطي كه شامل 11 مدل دو پارامتري و 9 مدل سه پارامتري است، ارتباط بين ارتفاع به عنوان متغير وابسته و قطر به عنوان متغير مستقل بررسي و تجزيه و تحليل شد و به منظور ارزيابي مدل ها و انتخاب بهترين مدل با استفاده از معيارهاي آماري مجذور ميانگين مربعات خطا و اريبي اعتبار مدل هاي آماري ارزيابي شد. نتايج به دست آمده نشان داد كه نتايج معيارهاي ارزيابي مدل، تفاوت زيادي با هم نداشتند. مدل كورف، راتكوفسكي، نسلند و وايبول با مجذور ميانگين مربعات خطاي به ترتيب 4/17، 4/19، 4/21 و 4/23 و اريبي به ترتيب 0/17، 38/0، 0/55 و 0/1 توانايي خوبي براي برآورد ارتفاع درختان راش با دقت مناسب دارند. با توجه به شرايط منطقه از اين مدل ها مي توان در برآورد ارتفاع درختان راش در جنگل پهن برگ و آميخته شمال ايران استفاده نمود.