بررسي ميزان تحقق‌پذيري اهداف طرح احياي ميدان عتيق اصفهان (امام علي(ع))*

محدوده طرح احياي ميدان امام علي (ع) در دل بافت تاريخي اصفهان قرار گرفته است. اين ميدان در گذر زمان محو و توسط كاربري هاي ديگر اشغال شد تا اين‌كه در سال 1387 شهرداري اصفهان به موجب طرحي به احياي آن همت كرد. بر تهيه طرح و اجراي پروژه احياي ميدان امام علي (ع) شهر اصفهان اعتراضات و نقد‌هايي مطرح است كه درستي و نادرستي اين نقد‌ها تاكنون به طور جدي مورد بررسي قرار نگرفته است. هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي ميزان تحقق اهداف طرح احياي ميدان امام علي (ع) است. نوع پژوهش بر اساس هدف كاربردي و از لحاظ ماهيت، توصيفي تحليلي است. جامعه آماري اين پژوهش، متخصصين و كارشناسان حوزه شهري هستند. روش نمونه‌گيري، گلوله‎برفي است و داده‌ها با بهره‎گيري از پرسش‎نامه پژوهشگر‌ساخته در سال جاري گردآوري شده است. در تحليل داده‎ها از آزمون‌هاي كاي‎اسكوئر، تحليل عاملي تأييدي و تحليل اثرات متقابل استفاده شده است. طبق بررسي‌هاي انجام شده اهداف طرح ميدان امام علي (ع) به طور نسبي با ميانگين متوسطي تحقق يافته است. در اين بين اهداف كالبديسكونتي با ميانگين 42/3 بيشترين تحقق پذيري و اهداف زيستي با ميانگين 28/3 ؛ اهداف اقتصادي با ميانگين 24/3؛ اهداف اجتماعيفرهنگي با ميانگين 15/3 در رده‌هاي بعدي بوده‌اند. نتايج همپوشاني مدل‌هاي مورد استفاده نشان داد كه هفت هدف كليدي در طرح احياء ميدان امام علي (ع) شامل افزايش رضايت مندي سكنه و كسبه، افزايش رضايت مندي شهروندان غيرشاغل و ساكن، افزايش ميزان حس تعلق مردم به محدوده اجراي طرح، ايجاد رونق و بهبودي در فعاليت‌هاي گردشگري، افزايش سرزندگي و پيوستگي كانون‌هاي تاريخي، كاهش تمايل به مهاجرت و افزايش هويت تاريخي و فرهنگي محدوده اجراي طرح در جريان طرح احياء ميدان امام علي(ع) تحقق يافته است.