مقايسه اثربخشي درمان مهارت مبتني بر بهبود كيفيت زندگي و درمان مبتني برشفقت بر كيفيت روابط بين فردي و معناي زندگي زنان داراي تعارض زناشويي

نقش خانواده به عنوان كوچك‌ترين واحد اجتماعي مي‌تواند هم در جنبۀ مثبت و هم در جنبۀ منفي بسيار تأثيرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان مبتني بر بهبود كيفيت زندگي و درمان شفقت بر كيفيت روابط بين فردي و معناي زندگي زنان داراي تعارض زناشويي بود.اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون و آزمون پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان زن متاهل داراي تعارض‌هاي زناشويي است.نمونه‌ي آماري اين پژوهش شامل 45 نفر از اين دانشجويان بود كه به صورت نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در سه گروه (15 نفره)، جايگزين شدند. گروه اول درمان‌ مهارت‌هاي مبتني بر بهبود كيفيت زندگي و گروه دوم درمان مبتني برشفقت و گروه سوم به عنوان گروه كنترل در ليست انتظار قرار گرفتند. از پرسشنامه كيفيت روابط پيرز، ساراسون و ساراسون و پرسشنامه معناي زندگي استگر استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكرر استفاده شد.نتايج نشان داد كه هر دو نوع درمان در شاخص كيفيت روابط بين فردي و معناي زندگي اثربخش بوده است. مهارت‌هاي مبتني بر بهبود كيفيت زندگي در هر دو متغير كيفيت روابط بين فردي و معناي زندگي نتايج مطلوب‌تري نسبت به شفقت درماني داشته است ولي اختلاف گروه‌ها معنادار نيست.نتايج حاكي از اين است كه درمان مهارت‌هاي مبتني بر بهبود كيفيت زندگي و شفقت‌ورزي در حوزه سلامت رواني خانواده مانند كيفيت روابط بين فردي و معناي زندگي اثربخشي معناداري دارند.با توجه به ميزان بالاي مراجعه زنان به مراكز مشاوره در زمينه حل تعارضات زناشويي مي توان با آموزش هاي عمومي و ايجاد نگرش مثبت به ارتقاي سطح كيفي كليه افراد جامعه توجه ويژه اي صورت پذيرد.