مقايسه اثربخشي آموزش تاب‌آوري و تنظيم هيجان بر استرس ادراك شده و حساسيت اضطرابي كاركنان آتشنشاني

پژوهش حاضر با هدف مقايسه اثربخشي آموزش تاب‌آوري و آموزش تنظيم هيجان بر استرس ادراك ‌شده و حساسيت اضطرابي كاركنان آتشنشاني انجام گرفت. روش اين مطالعه، آزمايشي و طرح آن پيش‌آزمون و پس‌‌آزمون چند گروهي با گروه گواه بود. جامعۀ آماري اين پژوهش را كليۀ كاركنان شاغل در سازمان آتشنشاني شهر اردبيل در پاييز 1397 تشكيل دادند. تعداد 45 نفر از اين افراد به روش تصادفي تصادفي انتخاب و در سه گروه آموزش تاب‌آوري (n=15)، آموزش تنظيم هيجان (n=15) و گروه گواه (n=15) به تصادف جايگزين شدند. هر سه گروه در مرحلۀ پيش‌آزمون و پس‌آزمون به پرسشنامه‌هاي جمعيت‌شناختي، استرس ادراك شده كوهن و همكاران (1983) و حساسيت اضطرابي فلويد و همكاران (2005) پاسخ دادند. داده‌هاي جمع‌آوري‌ شده با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيري و آزمون تعقيبي بن‌فروني تجزيه و تحليل شد. نتايج تحليل كوواريانس نشان داد كه تفاوت آماري معناداري بين سه گروه آموزش تابآوري، آموزش تنظيم هبجان و كنترل در نمرات استرس ‌ادراك شده و حساسيت اضطرابي وجود دارد. نتايج آزمون تعقيبي نيز نشان داد كه آموزش تنظيم هيجان بر ترس از نگراني‌هاي بدني اثربخشي بيشتري داشت. در كل نتايج پژوهش نشان داد كه هر دو روش آموزش تاب‌آوري و تنظيم هيجان بر استرس ادراك‌شده و حساسيت اضطرابي آتشنشانان موثر است.