تشديد پيامد منفي سيل در اثر تغيير چرخه طبيعي هيدرولوژيك حوضه كرخه (تغيير كاربري اراضي محدوده تالاب هورالعظيم)

نادرستي نوع استفاده از سرزمين بدين معني است كه از آن به اندازه توان يا پتانسيل طبيعي آن استفاده نمي شود. در حقيقت استفاده از سرزمين بدون در نظر گرفتن ويژگي هاي طبيعي كه اكوسيستم ديكته مي نمايد مانع از بهره برداري مستمر از آن خواهد گرديد. توسعه از نوع پايدار، خارج از چارچوب مطالعات آمايش سرزمين كه در آن طبق ضوابطي با نگرش بازده پايدار و درخور، بر اساس توان و استعداد كيفي و كمي عرصه هاي طبيعي به تعيين نوع كاربري مي پردازد، در دراز مدت مقدور نخواهد بود (مخدوم، 1380). اثر نگرش خارج از اين چارچوب را مي توان پس از رخداد بحران هاي طبيعي و بازخورد طبيعت به نحوه دخالت انسان درعرصه شاهد بود كه متاسفانه با ايجاد خسارت هاي كلان اقتصادي و اجتماعي توام مي باشد. همانگونه كه در رخدادهاي گرد و غبار استان خوزستان بخشي از كانون جنوب غرب هويزه در قسمت شمال غربي با بخش سيل گير تالاب هورالعظيم (رضوي زاده، 1399الف)، و بخشي از كانون جنوب شرق اهواز با قسمت سيل گير هور منصوريه (درگاهيان و همكاران، 1398) همپوشاني داشته و اين مسئله نشان از اهميت سيل در مهار توليد گرد و غبار دارد در بارشهاي فروردين ماه 1398 خسارت سنگين سيلاب به منطقه دشت آزادگان و هويزه مشاهده شد

No abstract