ارزيابي تأثير به‌كارگيري روش تريز در ميزان خلاقيت و ايده‌پردازي براي آموزش بازطراحي محصولات توسط دانشجويان طراحي‌‌صنعتي

در دنياي امروز طراحي، خلاقيت به‌عنوان مهارت ضروري براي طراحان و بخشي از روند آموزشي دانشجويان طراحي‌صنعتي محسوب مي‌شود. يكي از چالش‌هاي قابل‌توجه در آموزش طراحي، درك و انتقال مفهوم خلاقيت به دانشجويان و راهنمايي آنها جهت به‌كار‌گيري روش‌هاي مختلف آن به‌عنوان ابزاري مؤثر در روند ايده‌پردازي است. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان كارآيي كمي و كيفي به‌كار‌گيري روش خلاقانۀ تريز توسط دانشجويان طراحي‌صنعتي در طراحي محصول برمبناي اصول چهل‌گانه تريز، موئلفه‌هاي آن و ماتريس تناقضات است. بر مبناي فرضيۀ اصلي آموزش فراگير، روش‌هاي اين‌چنيني منجر به كاهش سردرگمي احتمالي دانشجويان در حل مسائل پيچيده و پيدا‌ كردن عملكردهاي يكپارچه توسط آن‌ها مي‌شود. پژوهش بر روي 20 دانشجوي نيم‌سال ششم مقطع كارشناسي طراحي‌‌صنعتي در قالب درس پروژه چهار طراحي‌‌صنعتي (پروژه خلاقيت) انجام‌ گرفت و از دانشجويان خواسته شد تا به ايده‌پردازي و طراحي مجدد محصولات انتخابي توسط خود آنها بر مبناي اصول چهل‌گانه تريز و ماتريس تناقضات بپردازند. يافته‌ها در اين پژوهش نشان داد كه به‌كارگيري روش تريز به‌طور مشخص بر قابليت تحليل دانشجويان در فرايند طراحي محصول اثر مثبت داشته است و منجر به درك كامل‌تري از عمق يك مسئله، توليد راه‌‌حل‌هاي جديدتر و افزايش ميزان خلاقيت در ايده‌پردازي گرديد.