اثربخشي درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر شناخت، بر خودتنظيمي زناشويي، دلزدگي زناشويي و خودانتقادي زنان نابارور

زمينه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر شناخت، بر خودتنظيمي زناشويي، دلزدگي زناشويي و خودانتقادي زنان نابارور بود. مواد و روش ها: روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري كليه زنان نابارور مراجعه‌كننده به مراكز ناباروري شهرستان چالوس و نوشهر در سال 1397-1398 بودند كه با استفاده از روش نمونه‌گيري غيراحتمالي آسان سي نفر از زنان نابارور در دو گروه درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر شناخت (پانزده نفر) و كنترل (پانزده نفر) قرار گرفتند. گروه‌ آزمايش تحت درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر شناخت (هشت جلسه 90‌ دقيقه‌اي) قرار گرفت. گروه كنترل در طي اين مدت هيچ‌گونه مداخله‌ خاصي دريافت نكرد. از پرسش‌نامه‌هاي خودتنظيمي زناشويي ويلسون و همكاران، دلزدگي زناشويي پاينز و خودانتقادي تامپسون و زاروف به منظور گردآوري اطلاعات استفاده شد. تجزيه ‌و تحليل اطلاعات به‌دست‌آمده از اجراي پرسش‌نامه‌ها از طريق نرم‌افزار SPSS نسخه 24 در دو بخش توصيفي و استنباطي (تحليل كوواريانس چندمتغيره) انجام شد. ملاحظات اخلاقي: اين پژوهش با كد IR.IAU.TON.REC.1397.030 توسط كميته اخلاق پژوهشي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تنكابن به تصويب رسيده است. يافته ها: نتايج نشان داد كه نمرات خودتنظيمي زناشويي زنان نابارور پس از درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر شناخت در گروه آزمايش، نسبت به گروه كنترل به طور معناداري افزايش و همچنين نمرات دلزدگي زناشويي و خودانتقادي كاهش يافته است(0/01 ‌P ). نتيجه گيري: بنابراين، به مشاوران و درمانگران، استفاده از درمان ذهن‌آگاهي مبتني بر شناخت براي بهبود خودتنظيمي زناشويي، دلزدگي زناشويي و خودانتقادي زنان نابارور پيشنهاد مي‌شود.