مقايسه دز جذبي يد131 و تكنسيم99m در اسكن تيروئيد توسط كد شبيه سازي MCNPX در فانتوم ORNL-MIRD

اسكن تيروئيد جهت بررسي انواع اختلالات غده تيروئيد و با استفاده از تكنسيم 99 متا استيبل1 انجام مي گيرد. از طريق تصاوير به دست آمده مي توان اندازه غده تيروئيد، ميزان برداشت آن در مقايسه با غده بزاقي، بررسي گره هاي تيروئيدي و اختلالات عملكرد آن ارزيابي نمود. با توجه به نماي اسكن، مي توان بين گره هاي تيروئيدي پركار(گرم ) و يا كم كار(سرد) كه نياز به درمان هاي متفاوتي دارند، افتراق قايل شد. بررسي توده هاي گردني با گسترش به قفسه سينه از ديگر كاربردهاي عمده اسكن تيروئيد با يد 131 است. در اين روش 24 ساعت پس از تجويز بسيار اندك يد 131، تصويربرداري از منطقه گردن و قفسه سينه انجام مي شود. هدف از انجام اين مقاله شبيه سازي ذرات گسيل شده تابش يد131 و تكنسيم 99 متا استيبل، محاسبه و مقايسه دز جذبي اين دو راديودارو در تيروئيد و ديگر اندام هاي اطراف تيروئيد همانند ريه، پوست و مغز بود. شبيه سازي و محاسبات براساس روش مونت كارلو توسط نرم افزار2 ام سي ان پي ايكس انجام شد. هندسه تيروئيد و ديگر اندام ها از هندسه فانتوم ORNL-MIRD استفاده شد. دز جذبي در تيروئيد و اندام هاي ديگر با افزايش فعاليت افزايش يافت، اما دز جذب شده در اندام هاي ديگر كمتر از تيروئيد بود. نتايج نشان داد دز جذبي در تكنسيم 99 متا استيبل نسبت به يد 131 كمتر بود. در بررسي هاي كه با يد 131 انجام مي شود ميزان پرتوگيري غده تيروئيد و كل بدن خيلي بالاست. از طرفي تكنسيم پرتكنتات با نيمه عمر 6 ساعت و انرژي گاما 140 كيلو الكترون ولت همانند يد 131 جذب غده تيروئيد مي شود. لذا با توجه به امتيازاتي كه تكنسيم پرتكنتات نسبت به راديوداروي يد 131 دارد مي توان از جذب تكنسيم پرتكنتات به عنوان معياري جهت ارزيابي عملكرد تيروئيد استفاده كرد.