سازوكارهاي ارتقاي كارامدي سازمان‌هاي آتش‌نشاني در مخاطرات انسان ساخت

ايران به‌دليل موقعيت خاص جغرافيايي و سياسي همواره در معرض انواع مخاطرات طبيعي و غيرطبيعي قرار داشته است. ارتقاي كارامدي ارگان‌هاي مهمي مانند سازمان‌هاي آتش‌نشاني مي‌تواند در كاهش اثر مخاطرات بسيار مؤثر باشد. اين پژوهش با توجه به اهميت مخاطرات انسان‌ساخت انجام گرفت. اين تحقيق از نوع كاربردي بوده و به شيوۀ توصيفي تحليلي انجام گرفته است. جامعۀ تحقيق كاركنان شاغل در سازمان آتش‌نشاني شاهرود و ستاد مديريت بحران شهرداري شاهرود (80 نفر) در سال 1398 بودند و حجم نمونه با توجه به محدوديت جامعۀ آماري حداقل 50 نفر تعيين شد كه به روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند. اطلاعات مورد نظر از راه تكميل پرسشنامۀ طراحي‌شده به‌دست آمد. در اين پژوهش از آمار توصيفي براي نمايش اطلاعات جمعيت‌شناختي گروه نمونه و آمار استنباطي با كمك نرم‌افزارهاي آماري SPSS 22‌‌، Amos 20وLisrel 8.8استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه ساز‌وكارهاي ارتقاي كارامدي سازمان‌هاي آتش‌نشاني در بحران‌هاي انسان‌ساخت شامل 1. سازماندهي، 2. فرايند و 3. فناوري است. در ضمن يافته‌ها حاكي از آن است كه شاخص‌هاي فرعي شامل ساختار سازماني، بودجه و اعتبار، فرهنگ، اهداف، محيط و كاركنان بر شاخص اصلي سازماندهي؛ شاخص‌هاي فرعي فرايندهاي عملياتي و فرايندهاي مديريتي بر شاخص اصلي فرايند و شاخص‌هاي فرعي سخت‌افزار و نرم‌افزار بر شاخص اصلي فناوري تأثيرگذارند.