بيان انتقادي در نمونه هايي از آثار تايپوگرافي متحرك

با پيشرفت تكنولوژي و ارتباط طراحي‌گرافيك با حوزه‌هايي هم چون سينما و اضافه‌شدن عنصر زمان، حركت و عناصر مكمل همچون موسيقي به تايپوگرافي، ابزار بياني مهمي به نام تايپوگرافي‌متحرك شكل‌گرفته است كه با گسترش ديدگاه‌هاي انتقادي در حوزه‌ي علوم‌انساني و هنر، به امكاني ويژه براي بيان انتقادي، تبديل ‌شده‌است. انتشار روزافزون تايپوگرافي‌هاي متحرك انتقادي، اين پرسش را مطرح مي‌كند كه مهم‌ترين تدابير بصري و راهكارهاي القاي معني در تايپوگرافي‌متحرك كدام‌اند؟ پژوهش پيش‌رو، با مشاهده و مطالعه در منابع كتابخانه‌اي، ديجيتالي و غيره به شيوه‌ي توصيفي و تحليلي انجام مي‌پذيرد و با هدف دستيابي به مهم‌ترين راه‌كارهاي بصري متحرك‌سازي براي بيان انتقادي، به مطالعه‌ي عناصر بصري تايپوگرافي‌متحرك مي‌پردازد و با تحليل چند نمونه، به جستجوي ظرفيت‌هاي ديداري در بيان انتقادي مي‌پردازد. جامعه‌ي نمونه، آثاري است كه با جستجوي هدفمند در وب‌سايت‌هاي بارگذاري ويديو به دست آمده است. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه تايپوگرافي‌متحرك ميان وجوه ديداري حروف و متون ادبي، موسيقي، سينما و موضوعات گوناگون ارتباطي معنادار برقرار مي‌كند كه به تأثيرگذاري بيشتر پيام مي‌انجامد. نتايج تحليل نمونه‌ها نشان مي‌دهد كه مهم‌ترين ويژگي‌هاي اين آثار عبارت‌اند از: استفاده از حروف بيان‌گر، هماهنگي فرم‌ حروف با محتواي پيام، عدم يكنواختي در اندازه، سبك و وزن حروف، خوانايي در زمان كوتاه و استفاده‌ي محدود از تصوير فيگوراتيو و رنگ.